I always feel like I'm floating through life. There was nothing to hold me in one place, there's nothing that has enough weight for me to stay.
Still... I wanted to believe that there's something special out there waiting for me.
Pero hindi pala g...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
#BHOCAMP #BlaRis #BHOCAMP10TWC
CHAPTER 26: OFFICIAL
ERIS' POV
Nakasandal ako sa sasakyan habang abala ako sa pagkain ng ice pop na nabili ko sa naglalako kanina dahil nainip na ako sa pag-aantay. Bukod pa roon ay ang init talaga ngayong araw kahit pa sabihin na mahangin sa kinaroroonan namin.
"I have a jacket."
Nilingon ko si Blaze na sa kabila ng itim na itim niya na sunglasses ay sigurado akong kasalukuyan akong pinaniningkitan ng mga mata.
"O? Congrats," pilosopong sagot ko.
Alam ko naman kasi kung ano na naman ang pinagsesentir niya. Maluwag na tawny-colored pants at kaparehas na kulay na tube top lang kasi ang suot ko. Hindi na ako nag-abalang magdala ng jacket nang sinabi niya sa akin kahapon na bababa kami ng Carmona ngayong araw. Sigurado kasi ako na maiinitan ako. Siya lang naman ang malakas sa langit kaya umulan kagabi kahit na supposed to be ay maganda ang panahon the whole week.
"You can borrow it."
"No thank you," matamis ang ngiti na sabi ko habang patuloy pa rin ako sa pagkain.
Napabuntong-hininga siya at hindi na ako pinilit pa. Sa halip ay lumingon siya sa gawi ng mga kalalakihan di kalayuan na kanina pa patingin-tingin sa direksyon ko habang nagngingisihan. Akala mo naman ngayon lang nakakita ng babae. Balot pa nga ako kung ikukumpara sa iba na konting kilos na lang ay wala ng itatago. The only visible skin I'm showing are my arms, my neck, and a small part of my belly button.
"I didn't think of you as a person that gets sensitive about clothes."
"I'm not," he answered as he turned back to me. "I don't care what you wear but I care about who's looking at you. Especially when the people that do doesn't know the difference of looking and ogling."
Iginalaw ko ang kamay ko na para bang pinapalapit ko siya. Hindi naman niya ako binigo at sandali lang ay mas malapit na kami sa isa't isa. Inangat ko ang hawak ko na ice pop at idinikit ko iyon sa pisngi niya.
"Ang init na ng panahon. Huwag mo ng sabayan ng init ng ulo."
Hinawakan niya ang kamay ko at hinayaan ko lang siya sa pag-aakala na titikman niya ang hawak ko. Hindi na ako nag-alangan na baka ayaw niya dahil nalawayan ko na iyon. Ngayon pa ba kami aarte eh halos hindi na maghiwalay ang mga labi namin nitong mga nakaraan?
Iyon nga lang hindi ang ice pop ang isinubo ni Blaze. Instead, he flicked his tongue on my fingers that are sticky with the sweet juice of the frozen refreshment.
"Sweet," he murmured before he raised his head from my hand and went close to me. Marahang nilapat niya ang mga labi niya sa akin sandali. "But this is sweeter."
