The Zombie Town: The Apocalypses

CHAPTER-FOURTEEN (ɪɪ)

C H A P T E R - 14

ESCAPED:

"P-please. Tulong." Pakiusap nito habang lumalakad at yung kamay niya ay na sa harapan nito na para talagang bulag samantalang umaatras kami.

Hanggang tumigil siya sa paglalakad at yumuko nito, ang creepy niya shit!

"Quin?" Tawag ni Angel sa kaniya nang na sa likuran nito hanggang napatingin ako sa sahig at merong dugo na pumapatak mula sa kaniya.

"Shit."

Napatingin siya sa akin agad at tumakbo papunta sa 'kin, sinimulan niya akong salakayin at sa kasamaang palad ay hindi ko sinasadyang naitapon ang baril ko nang mahulog ako dahil sa kaniya.

Agad niya akong inatake habang na sa itaas siya sa akin "Gago! Ano pa ang ginagawa niyo diyan?!" Reklamo ko habang nasa leeg niya ang kamay ko upang maiwasan ang kagat niya.

"No, let her be!" Sa boses pa lang alam ko na si Kristino na iyon.

I know what he's doing; he's stopping people who want to save me from this filth. As I was halting this imbecile, I noticed something pointy on the floor.

I really wanted to get this stuff out, but this f*cking zombie" Someone shouted, and he gave them a look, and it turned out to be Angel.

He sprang up and chased Angel, starting to fight. I stood up right away and took my revolver. Kristino tried to stop me, but I kicked him in the stomach. I shot the zombie, and he almost bit Angel.

Binitawan ko ang baril ko at pumunta agad kay Kristino, hinawakan ko ang kwelyo niya habang nakangisi nito "How dare you!" Galit ko at agad ko siyang sinuntok sa tiyan niya.

Binitawan ko siya agad kahit nag-iinit ang ulo ko sa kaniya "C-Cath." Tawag sa akin ni Aria at nakatitig nadin nito sa ulo ko.

Naramdaman ko na parang merong basa kaya pinunasan ko ito at ang aking nakita ay dugo mula sa ulo ko.

Lumingon ako at tumingin sa ilalim, tila nauntog ang ulo ko sa gilid ng pader dahil may dugo subalit hindi ko naramdaman ang sakit ko na iyon.

"You f*cking idiot!" Sigaw ni Angel at nais niya sanang bugbugin si Kristino ngunit pinigilan ko siya at alam ko na nagtago kaagad ang gago na iyon dahil alam ko na kumukulo nadin ang dugo niya sa kaniya dahil sa pinaggagawa niya.

Lumapit si Arlyn sa akin kaya napatingin ako sa kaniya at may dalang bandage nito, kinuha ko na lang agad sa kaniya habang hinahawakan ko parin si Angel.

"Calm yourself, young woman. Okay? Calm," I said, as she combed her hair with one hand and went without even looking at me.

I departed, rolling my eyes at Kristino, and returned to the table where I had previously sat. .."Let me help you," Lara muttered, and that was all I needed to hear.

I carefully handed her the bandage, and she began to place it on my head where my wound was, surrounding the wrap.

"I hope I'll get out of here," she muttered mournfully as she began tying the bandage; I could tell she was upset as a result of this issue.

Her parents must have been frightened; what are her parents doing now?

"I'm confident you'll beat this time." I advised.

"Do you think it's time to contact them na?" Paalala sa 'kin ni Angel at napalingon ako sa kanila.

Lahat ay nakatitig sa akin habang na hawak na hawak ko ngayon ang walkie-talkie kahit nakasabit nito sa akin, tumango ako sa kanila bilang sagot.

Pinaandar ko ang walkie-talkie dahil kanina nakaturn off nito.

"Na saan na kayo?" Tanong ko mula doon.

Halo-halo ang nararamdaman ko ngayon, alala, lungkot, galit at takot.

"Na sa field kami, hinabol kami tapos biglang pumasok dito." Sagot nito sa akin at napalaki ang mata ko.