CHAPTER-FIFTEEN (ɪ)

269 27 0
                                    

C H A P T E R - 15

FLEE:

After about five minutes of silence and boredom, we have nothing to play with or discuss while we are here in silence.

Since Kioz and Arlyn ay nakatulog sa loob ng van at si Harvey, Dalvis, Troy and Beck naman ay nagbabantay baka mayroong zombies na dadarating, pumunta na lang ako sa itaas ng Van at dalang-dala ko yung baril ko.

Nang nakapunta na ako, agad ako umupo at nagbabantay narin baka merong zombies na pupunta dito.

"Hays," Reklamo ko habang nakaupo at hawak na hawak ko yung baril.

Nakita ko na naninigarilyo si Everleigh, hindi ko akalain na naninigarilyo ito tapos kila Aria naman ay kumakain ng junk foods kasama si Gene.

"Malapit na tayo ngunit kailangan muna nating magpahinga at higit sa lahat kakagising mo lang," Nagulat ako nung bigla bumulong si Kioz sa tenga ko at napaupo narin ito sa katabi ko pagkatapos niya iyon sinabi.

"Hay, nagulat ako ha." Reklamo ko sa kaniya sabay napasimangot at siya naman ay tawang-tawa sa kaniyang ginawa, kademonyohan talagang lalaking 'to, eh!

"Ginising ba kita?" Napatanong ako dahil kakaakyat ko lang papunta dito tapos nandito na siya.

"Oo, nagulat ako." Reklamo niya kaya tinasaan ko na lang siya ng kilay.

Hindi ko naman talaga sinasadya na magising siya dahil lang na umakyat ako papunta dito o baka biro niya lang.

Kasi si Kioz, hindi mo talaga malalaman kung nagsasabi ba nito ng totoo o nagbibiro lang kasi minsan yung acting niya ay parang totoo.

Nung una nga niya ako biniro ay nung nasa hospital siya, sabi daw niya na meron siyang cancer kung 'di pala wala tapos acting lang naman pala!

Umiyak pa ako at that time ta's umiiyak 'rin siya, parang gago talaga siya, eh. Nais ko siyang susuntukin ngunit namasakit siya, sobrang taas ang kaniyang lagnat habang na sa paaralan siya at bigla daw siya nahimatay.

"By the way, ano meron kay Trisha? Kasi palagi niyang kasama yung bunso mong kapatid." Tukoy niya at ngumiti naman ako.

"Duh, since before magka close talaga sila 'yan. Bakit? Gusto mo ba na palagi masasama si Monna sa 'yo?"

"Uggh, oo. Gusto ko kasi kapatid ko narin 'yan, eh.' Sagot nito.

Binaliwala ko na lang ang kaniyang sagot at pinalabas ko muli ang kwintas na binigay sa akin ni Jacob sa huli at naalala ko tuloy tungkol sa nangyari nung sumabog ang gusali na do'n.

I think I now understand why he gave Monna such a tight hug that evening and why she cried. He also asked if it would be okay if we took Monna with us because he and Miss Riese were going to make a sacrifice, and the sound he made was meant to draw all the zombies away from the rooftop. Pero nakapunta pa din sila doon!

A sudden sound of a gun echoed in my hearing, tila na merong binaril si Harvey mula sa malayo at agad itong tumakbo samantalang sumisigaw nito.

Hindi man namin iyon maririnig dahil sobrang layo niya kaya agad ko ginamit ang scope ko upang makakita kung ano meron at sa hindi kapani paniwala na merong zombies na tumatakbo papunta dito.

The Zombie Town: The ApocalypsesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon