Chapter 9 - Metanoi

Comenzar desde el principio
                                    

"Adequately, I agree." He agreed. "But I think I already saw you before. If I was still sane that night I would have remember you for sure." Dagdag niya pa na parang inaaalala ang gabing 'yon.

Teka kailan naman ang sinasabi nito sa pagkakatanda ko wala naman akong nakakausap na kasing gwapo niya before. "I can assure you I don't have twin, but when is that night?" I asked in curiosity.

"Ummm last Sunday, I guess I was at Heraxagon Bar." Sunday. Sunday. Last sunday. Oh yeah nung gabing nilasing ako ni Margo that bitch antagal naring hindi nagpapakita 'non.

"Oh you're there too yesterday night?" I asked for confirmation.

"So it is really you." He stated parang nagliwanag pa ang mukha neto. Tumango nalang ako. " I'm glad to see you again, Dane." Galak niyang sabi. "I can't believe I will be able to see you tonight of all places. Maybe because we have an undefined connection. What do you think?" I returned the smile his giving with a grin.

We're still standing in crowd pero hindi na kami nasayaw para nalang kaming nakatayong nauusap dito wala narin ganong nagsasayaw kaya kapansin pansin na kami masyado medyo lumiwanag na kasi ang paligid pero ang isang 'to wala atang pakiramdam.

"What kind of connection ba pldt, globe o converge?" Pilosopo kong tanong masyado siyang nawiwili sa kakalandi sakin e.

Pero ang kegwa hindi manlang natinag mas lalo pang ngumiti adik ba 'to. "Call it anything you want but I assume it is deeper than we could be." Assuming talaga. I gave him a plain smile bago ayaing umalis sa dance floor. Hindi ko na pinansin ang sinabi niya dahil halos sa paligid na ako nakatuon pakiramdam ko kasi may nakatingin sakin na ewan.

Pagkabalik sa table ay marami pa kaming napagkwentuhan nabanggit niya rin saking kasama niya ang Mommy niya kaso iniwan niya dahil ayaw niya makipagusap sa mga matatanda. He also told me na he was supposed to be studying medicine sa UK now pero kinailangan niyang umuwi sa Pilipinas para dito ipagpatuloy ang pagaaral dahil utos ng Grandfather niya.

Marami pang iba madaldal siya kung ikukumpara sakin halos puro tango kung hindi naman ay pambabara nalang ang naisasagot ko sa dami ng kwentong buhay niya pati yung aso niyang namatay nakwento niya din kasi daw napabayaan nung iniwan niya dito when he left to study in UK but all in all I can say that Thery is a nice guy mukha lang siyang badboy dahil sa looks pero napakajolly ng personality niya parang si Morph na medyo bastos pero maginoo ng onti.

And I enjoyed the night with him ni hindi ko na nga namalayan ang oras e natauhan nalang ako ng ipapage ako sa mic hinahanap na pala ako ni Mommy at nakailang missed call na siya sakin ng hindi ko namamalayan pero mas naagaw ng pansin ko ang tatlong missed call mula sa unregistered number ayoko mang magassume pero I have the feeling that it is Anno.

I checked the time on my wrist watch. "Thery." I called him. Nagtaas naman ang dalawa niyang kilay to urge me to continue speaking. "I enjoyed my time with you tonight, but I have to go now." I sincerely said.

He stood up to assist me. "It's fine, Dane. It's my pleasure to have you in my company tonight." He genuinely stated. "But I can still see you right?" Determination is visible in his tone.

I playfully grin. "You might fall in trap, Henry."

"I couldn't care less, Dane." He sweetly smile. Too bad I'm not interested in guys.

"See you around." Then I walk away with a victory smile.

I checked my phone to see a message from Mom. She said na nasa harap na daw siya ng hotel kaya pinapalabas na 'ko. Pagtingin ko sa oras ay quarter to 11 narin medyo ginabi kami ngayon.

"Gracias por venir. Have a good night, Señorita." Nakangiting bati sakin ng doorman ng hotel venue. (Thank you for coming)

"De nada." Nanlaki naman ang mata niya dahil sa hindi inaasahang pagsagot ko ng salitang espanyol. (You're welcome)

Chasing Cars (GxG)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora