Chasing Cars (GxG)

Chapter 1 - Regresando

Dane/Louise's POV

"Daci!" Malakas na sigaw ng hinayupak sa labas habang kumakatok sa pinto. Biro lang baka masapak ako pag tinawag ko siyang ganon. "Konting bilis maiiwan tayo ng eroplano!" Sigaw niya pa.

Dabog kong binuksan ang pinto halos hindi nako magkandaugaga sa pag tuyo ng buhok ko pero ang isang tong akala mo tatakbo sa senado sa kakamadali.

Pagkabukas na pagkabukas ko ng pinto bumungad sakin ang lalaking salubong ang kilay habang naka cross arm pa.

"Are you done? Arki is waiting for you, oldy" Sinamaan ko siya ng tingin dahil sa tinawag niya sakin. Sa ganda kong 'to oldy itatawag purkit mabagal kumilos tss.

Inirapan ko nalang siya sabay bangga sa braso niyang nakaharang sa pinto.

"Get my things." Nakangisi kong utos sakanya ang akala kong magrereklamo ay agad ring sumunod malalate na nga talaga kami hindi na nakipagtalo e.

He just heaved a sigh bago buhatin ang isang malaking maleta. We're making our way to the living room kung nasaan nakahalukipkip ang baby ko.

"Arki, baby" I called him na ikinatingin niya sa gawin namin. He smiled the moment he saw me. "Come here, handsome" I said while opening my arm to welcome him with a hug.

He didn't say anything, but he showered my face with his kisses pagkalapit niya sabay yakap sakin.

"You miss me?" I asked.

Randam ko ang pagtango niya sa leeg ko kung saan siya nakadukdok. I smiled because of that. I missed this kiddo so much.

"We got to go now, Daci, Arki baby" Basag ni Morphy samin kitang nagmomoment kami ng anak ko e.

Mabilis kaming nakarating sa airport dahil wala namang traffic dito sa US, "Wear this, young man," saad niya kay Arki habang inaabot ang hawak nitong sunglasses.

"And you," Baling niya sakin kaya nag-angat ako ng tingin sa mukha niya pinaglihi sa ubo.

I raised my eyebrows looking for glasses he should hand out for me, "Bahala ka na,"

Anak ng.

Sinamaan ko siya ng tingin na ngayon tatawa tawa sa gilid. Paghinto ng sasakyan ay agad rin akong bumaba sunod ay inalalayan ko si Arki na agad rin naman nagpabuhat pagkababa.

"This way, maam, sir," anas ni kuyang nagaassist samin. Tumango lang ako at sumunod.

Hindi rin nagtagal ay tinawag na ang flight namin which is to Philippines. I smiled bitterly as memories start flashing back to my head. Memories I keep burying in the past, but still hunting me. It's been 3 years since I left the country and moved to the US. And now I'm coming back, but this time I'm with my little one.

"Hey, you okay?" Morphy asked na ikinabaling ko sakanya. I nodded as answer. He's looking at me intently na ikinakunot ng noo ko.

"What? Don't look at me like that," madiin kong utos kaya wala siyang nagawa kundi magbuntong hininga.

At doon ka lang napagtanto na nakaupo na pala ako sa designated seat namin. Tangina ganun ako kalutang kaya pala kung makatingin 'tong isa isa e 'kala mong nakakita ng ibang mukha. Dun ko lang rin napansin na hindi ko na buhat si Arki. Tahimik ng nakaupo ito sa tabi ko. Napailing nalang ako sa sariling kalutangan.

I felt someone poking my arm kaya nilingin ko ang salarin. Parang bata itong nakatingin sakin ano bang trip niya kanina lang akala mong sinong galit sa kakamadali sakin ngayon naman parang nagpapabili na ng candy.

"What do you want?" I asked in a bored tone.

He just gave me a soft smile bago magsalita. "What's your plan?" He inquired.