81. BÖLÜM: "DEPREM"

Start from the beginning
                                    

Birden bire beline dolanan kolla gözlerini takip ettiği Ferdi'den ayırarak olduğu yerde sıçradı ve kendisini öne doğru çekip dengesini sağlamaya çalışırken başını arkaya çevirdi.

Devran güneş gözlüğünü dalgalı koyu renk saçlarına takmış bir şekilde, güzel karizmatik gülümsemesiyle sevgilisine bakıyordu.

"Korkuttun ya..." dedi belindeki kola tutunarak çocuk. Etrafı tanımadığı bir sürü insanla çevrili olduğu için gerçekten onu bir yabancı sanarak korkmuştu.

Devran çocuğu deli gibi öpüp onsuz geçirdiği akşamın acısını çıkarmak istese de hiç müsait bir ortamda olmadıkları da ortadaydı.

Çok kısa bir an Asil'i bırakıp yan taraftan dolandı basamaklardan çıkarak çok geçmeden çocuğun yanındaki oturakta yerini aldı. "Nasıldı pijama partiniz?" diye sordu imayla.

"Çok güzeldi." Gülümseyerek az önceki korkusundan hemen sıyrıldı Asil. Devran'ı görünce ruh hali elbette anında değişivermişti. Az önce çekindiği kalabalık silinmişti sanki etraftan. Artık Devran vardı. "Ferdi neyse ailesi on katı... Ortamı bir hayal et. Hangisini takip edeceğimi şaşırdım aşkım bir ara. Sudan çıkmış balık gibi kaldım. Ama çok eğlencelilerdi gerçekten."

Devran yüzünü buruşturdu yalancı bir tavırla. "Ferdi çarpı on mu? Aman aman..."

"Öyle deme... Harbiden güzel vakit geçirdim diyorum."

Devran'ın tek kaşı havalandı. "Harbiden mi? Belli belli adapte olmuşsun hemen Ferdi familyasına."

Asil kıkırdadı ve elini Devran'ın dizine yerleştirerek adama dokunma isteğini farkında olmadan bu şekilde yatıştırmaya çalışırken gözlerini yeniden sahaya çevireceği sırada diğer yanından seslenen Kerim'le tekrar irkildi ve Devran'ın bacağını sıkıca tuttu istemeden.

"Selam." Kerim az önce Devran'ın durduğu yerde, tam arkalarındaydı ve elindeki karton içecek kutusunu Asil'e uzatıyordu. Asil için epey yüksek olan yer, uzun boylu iki adam için gayet normal bir yükseklikte olduğundan ancak omuzlarına falan geliyordu Kerim'in de. "Sıcak çikolatanız Asil Bey."

Adam ona artık bey demiyordu ama söyleyiş tarzı zaten samimiyet dolu olduğu için Asil o an buna tepki göstermedi. "Sana da selam ve teşekkürler." dedi içeceğine uzanırken,

Kerim bir karton bardağı da Devran'a uzattığında Asil kokusundan onun içinde kahve olduğunu anlamıştı.

Aklına akşam Kerim'in hoşlandığı şeyler ile ilgili üstü kapalı olarak öğrendikleri gelince yanağının içini ısırarak gülümsememek için kendisini sıktı.

Kerim'in elindeki bardak tutucuda hala iki bardak duruyordu ve bir tanesi Ferdi için aldığı salepti. Kerim kendi içeceğini Asil'in yanına bırakırken onu "Dikkat et, devirip yanma." diye uyarmayı ihmal etmedi.

Ve maçın başlamasına çok az kalsa da Ferdi'nin bir kaç yudum sıcak salebe hayır demeyeceğini tahmin ederek sahanın kapısına doğru ilerledi.

Asil sıcak çikolatasından bir yudum alarak aklına gelen şeyle Devran'a döndü ve muzırlıkla etrafın gürültü olmasına güvenerek, "Aşkım..." dedi rahatça.

Devran'ın etrafı kesen bakışları anında onu buldu. "Söyle bebeğim." diyerek Asil'in ışıldayan gözlerine baktı.

Bulutların arasındaki güneşin ışınları saçak saçak Asil'in saçlarına ve güzel yüzünün bir kısmına vuruyordu ve çocuğun yüzündeki çiller belirginleşirken mavi gözleri hafifçe kısılmıştı Devran'a bakarken.

ASİL bxbWhere stories live. Discover now