CEO SERIES #4: Hidden The Ceo's Son

Chapter 40

                 Eion's POV

That day, umuwi lang ako sa bahay at inubos ang oras sa paglalasing. The usual thing I always do when I'm alone in that penthouse.

“ Boss, may bisita ka. ” anunsyo ni Michael. Nag-angat ako ng tingin sakaniya.

“ I'm not expecting anyone today, Michael.” I said seriously. He gulped.

“ U-uh! Boss, nagpupumilit kasing pumasok. Kaya sabi ko maghintay na lang sa lobby. ” anito at napahimas sa batok. Hinilot ko ang sintido ko.

“ Sofia? Or mom? ” malamig kong tanong.

“ Your mom, Sir. ” he answered. Napailing ako. What did she wants this time? Money? House? Car? What?

“ Papasukin mo. ” seryoso kong aniya. Agad namang pumanhik palabas si Michael, para sundin ang sinabi ko. Pinaikot ko ang swivel chair ko at humarap muli sa syudad. Mula riti kitang-kita ang papalubog na araw. Even the sunset reminds me of her. Our first kiss...

Napatigil lamang ako sa pag-iisip nang marinig ko na ang pagbukas ng pinto.

“ Hi, son-” hindi ko na hinayaan pang mag patuloy siya.

“ What do you want? ” matalim at malamig kong tanong habang nakatalikod parin sakaniya. Ramdam ko ang pagkakatigil niya.

“ W-what? I just want to visit you-” she said while laughing awkwardly.

“ Just say it what you want! I know you mom! You're just  going to visit us when you need anything.” I said and faced her. I looked ate her with a blazing anger.

“ I d-don't! ” tanggi nito. “ Gusto ko lang sana na maging maayos na ulit ang trato mo kay Sofia... Alam mo kasi anak, mabait iyong si Sofia. Mayaman pa... She's a good catch-”

I laughed sarcastically. “ Easy there, woman. ” malamig kong aniya na nakapagpatigil sakaniya. “ If you're trying to tell me to have a relationship with her, because she's a good catch. I'm sorry but I'm not a gold digger, mom. I can afford my needs myself. I don't need their money or richness! ” nagpipigil kong sabi. “ Leave if you're just going to say fatuity things. ” malamig kong aniya at tinalikuran muli siya.

Maya-maya pa'y narinig ko na ang yabag niya paalis. Napakuyom ako ng kamao. Pilit kong kinalma ang sarili, nag-isip ng mga bagay na magpapakalma sakin. Ngunit isang bagay ang pumasok sa isip ko, ang hindi ko inaasahan. That kid. The way his chubby cheeks reddend because of his cries. The way his eyes reflect mine.

“ F*ck! ”

Hinagilap ko ang cellphone ko at dinail ang number ng isa sa mga kaibigan ko. Ilang minuto pa bago iyon sumagot.

“ Hey, man... Anong kailangan mo sa kagwapuhan ko? ”mayabang nitong sabi.

“ F*ck you, Villegas!! ” tumawa naman ito.

“ Sorry, man. Pero... Hindi tayo talo. ” seryoso pa nitong sabi at bigla na lang tumawa.

“ My mind is a mess right now.” aniya ko nakapagpatigil sa tawa niya.

“ What happened? You already find her? ” tanong nito.

“ Not yet. And it's not about her this time. ” seryoso kong aniya.

“ Woah! Woah! Nakahanap ka na ng iba? ”  namamangha pa nitong sabi.

“ Asshole! I'm not like you. ”

“ Spill it.”

Sinandal ko ang ulo ko sa backrest ng upuan. “ It's a child. ” Nawalan siya ng imik. Akala ko namatay ang tawag ngunit nandun parin naman. “ Hey! What happened to you!? Are you still there? ” tanong ko rito. Ilang saglit pa bago ito muling nagsalita.

“ F*ck, man... I know that your girl left you. But man! It's a f*cking child abuse!! ” anito.

“ What are you talking about? ” naguguluhan kong tanong rito.

“ You said it's a child this time. ” anito. Napatawa naman ako sa akala niya. He thinks I'm liking a child now? Romantically, really?? F*ck! That's absurd !

“ I didn't know that you're a good joker now. ” tawang-tawa kong sabi. F*ck! Sumakit ang tiyan ko sa kakatawa don!

“ Bastard!! ” inis nitong sabi. Tumigil ako sa pagtawa, at huminahon na ulit.

“ Alright. I'm serious now. ” hinihingal ko pang sabi dahil sa kakatawa.

I tell him what happened in the park when I went there the day before yesterday. Natahimik muna siya ng ilang sandali nang sabihin ko ang naramdaman ko sa bata. It's a familiarity and bit strange for me, when I met that child. I don't why and how.

“ What do you want to do? ” tanong niya sa akin. Napaisip ako. Ano nga ba ang gusto kong gawin?

“ I don't know..” napahilot na naman ako sa sintido ko dahil don.

“ Try mo ulit magpunta sa park baka makita mo ulit yung bata, tapos this time alamin mo kung sino magulang. Kung may ama nama, edi wala ka nang kailangan pang isipin. ” anito.

“ Then, what if wala? ” I asked nervously.

“ Then you need to know who's the mother.” simpleng sagot nito na para bang hindi ako namomroblema.

“ Then... Paano kung...” hindi maituloy ang sasabihin ko dahil sa sama ng naiisip ko. Sh*t! I know I've been an asshole. But sh*t! I always use a condom everytime I f*cked someone. But..

“ Do you always use condoms?” natatawa nitong tanong.

“ F*ck! Of course! ”

“ Baka naman maynakaligtaan ka? Si... Alam mo na...” he said. F*ck!

“ I didn't with her. But... When he left me she's not pregnant. ”

“ That's what you know... But what if the time she left you she's already pregnant?? ” he said concluding something.

“ Dammit! ” sigaw ko.

“ Ikaw nang bahala diyan, man. Basta huwag ka munang mag-isip nang iba. Malay mo natuwa ka lang sa bata, kaya feeling mo familiar sayo. At kung hindi ka man gumamit ng condoms sakaniya, paano kung umiinom naman pala siya ng pills? Right? ” anito.

“ Thanks, man. ”

“ Anytime. Bye. ” paalam nito at binaba na ang tawag.

I really need to find her!

“ Michael! ” tawag ko. Bigla namang bumukas ang pinto at pumasok kagad roon si Michael.

“ Yes, Boss? ” agad nitong tanong. Umayos ako ng upo at seryoso siyang tinignan.

“ Doblehin niyo ang paghahanap kay Shane. Kung kailangan niyong maghanap sa illegal na paraan then do it! I want you to find her now! ”

“ Yes, boss. Kami nang bahala. ” aniya at agad nang ginawa ang sinabi ko.
.
.
.
I waited for so long, baby. And I can't just sit here and wait until you returned. I don't even know if you still have a plan to come back.... Kaya ako ang gagawa ng paraan para bumalik ka!