CHAPTER 28

16 2 0
                                    

Isang dekada na no'ng magmahal ako ng isang tao- hindi ko nga alam kung pagmamahal ba ang tawag doon dahil sobrang bata ko pa para sa bagay na 'yon.



I'm unkind I think, I'm hurting anyone and even myself for the good of others. But I'm not the one who's supposedly be blame for this. This is about the situation I'm holding right now. Makasarili yata ako- oo, but for good reasons.



"Let's break up," I said and it took me a deep options to make.



Ngumisi siya at muling umiling sa harapan ko. "Sige, Kisses. That's your decision, I need to respect that," saad niya na nagpaawang sa labi ko. I'll try to search on his eyes about his reasons pero hindi ko mabasa gayong napagtanto ko na madali rin pala sa kanya ang lahat.



"Hindi ka man lang ba magiging tutol sa sinabi ko?" I acted normal pero sa loob-loob ko'y nasasaktan ako. Pangalawang pagsisi na ito.



"Bakit ako magiging tutol? Ikaw ang nakipaghiwalay, dapat maging masaya ka pa kasi walang magmamakaawa sa 'yo," anito at parang nabiyak ang puso ko dahil sa sinabi niya. Sa loob-loob ko'y aaminin kong nagsisi na naman ako kung bakit ko nagawang makipaghiwalay sa kanya nang basta-basta lang.



"Ang gulo mo, Annivo," ani ko, hindi makapaniwala.



"Ikaw ang unang naging magulo. All I need is to find Reucha's kid, our kid."



Umangat bahagya ang ulo ko upang pigilan ang pagdaloy ng luha mula sa aking dalawang mata. Ngunit hindi yata n'on napigilan ang emosyon ko.



Hinayaan kong tumulo ang mga mumunting luha nang ibalik ko ang tingin kay Annivo. Walang umaagos na kahit na anong emosyon sa kanya kaya mas lalong bumigat ang pasan-pasan ko sa dibdib.



Napabuntong hininga siya. "A-annivo, ginagamit mo lang ba ako para mahanap mo ang mama ni Reufa?" my voice shaken as so of my soul.



Nanatili kaming nakatayo sa gilid ng plaza katabi naming dalawa ang isang puno kung saan ay siya ang nagsisilbing silungan ng aming katawan.



Masasabi kong siya ang makakasaksi sa sakit na unti-unting rumaragasa sa puso ko.



"Hindi pa ba halata sa 'yo? Ang hirap mong mahalin eh, saka ko lang napagtanto na ang dali-dali lang pala sa 'yo ang lahat. Ang dali mong nakipaghiwalay sa kapatid ko. Ang dali mong tinapos ang relasyon natin," matigas niyang sabi at hindi na ako nakapagtimpi. Lumipad agad ang nanginginig kong kamay sa kanang pisngi niya.



His jaw clenched at mas lalo akong nainis nang walang man lang na sakit ang makikita sa mukha niya. He's steal, broad, rock, unmelting ice. All over.



"Hayop ka, A-annivo. H-hindi madali sa akin lahat ng ito."



"Sa 'yo ko lang naramdaman ang tunay na pagmamahal, Kisses. Pero hindi ibig sabihin n'on ay hindi na ako magiging handa rito. You're right, let's break up."



He look away and pinch his finger into his key as Annivo's car biped.



"Ayaw ko sa babaeng basta-basta nalang makipaghiwalay."




Ang masasabi ko lang, isa siyang playboy. Now I know, how to fall into a man's trap.



Mas hindi ko tanggap na minahal niya lang ako dahil sa tawag ng laman. That night was the most precious time he had with me while the rest- nothing but a consumable help I given to him.



Tatlong araw din akong umiyak sa kwarto ko. Alam na rin ni Khaorri at Auntie ang pakikipaghiwalay ko sa kay Annivo. Isang araw ay lumabas na ako at masasabi ko na kahit papaano ay gumaan ang pakiramdam ko.

Gratifying Wretched ✓Where stories live. Discover now