EPILOGUE

670 21 10
                                    

Shantelle's Point Of View

After the hectic and long road of planning for our wedding, the sun was shining full of emotional turmoil for me. I felt excitement and fun, inexplicable butterflies in my stomach but with moderate nervousness. So many emotions came together to make me feel like a bag full of different emotions. And rightly so, it was the life changing event and beginning of the rest of my life with Sycho and my babies after everything that happened to us.

Today of my wedding there is a realization about how much I miss my parents. I wanted to spend every moment with them but knew that would never happen again.

Parang masyadong mabilis naman ang paglipas ng mga araw! Even though that day was too long for me, I would wonder how time flew so fast. Honestly, I don't want my wedding day to end so quick.

Kasabay ng pagtugtug ng musikang napili namin ni Sycho, kumapit ako sa braso ni tita Zamelle at nagsimula ng maglakad papasok.

Pagkapasok ko nakita ko si Sycho nasa dulo katabi niya si Aicho bilang best man, nagtama ang mata naming dal'wa. My heart beats wildly. Maaliwalas ang mukhang nakatitig sa aking gawi, abot tainga ang ngiti, at kumikislap ang kaniyang asul na mga mata marahil iyon sa sayang nadadama. Mas gumuwapo sa bago niyang gupit at sa suot niyang itim na tuxedo na mas lalong bumagay sa kaniya.

"Alagaan mo itong mapangkin ko at ang mga apo ko kung ayaw mong multuhin ni Ate Chamelle at kuya Shawn." iyon kaagad ang sinabi ni tita Zamelle nang nasa harapan na kami ni Sycho.

He chuckled. "I will."

"Mabuti naman kung ganoon." wika ni tita Zemelle at naglakad patungo sa kung saan nakaupo yung tatlo naming anak.

Kinuha niya ang aking kamay at inilagay iyon sa kaniyang matigas na braso. "Damn, you're so gorgeous bride I'd ever seen."

I bit my lower lip at napaiwas ng tingin. "Bolero, tara na nga."

Sabay kaming humarap sa gawi ng pari, I smiled and walk slowly.

"Ladies and gentlemen, family and friends, we are gathered here today to witness and celebrate the joining of Sycho and Shantelle in marriage. With love and commitment, they have decided to live their lives together husband and wife."

"Sycho, do you take Shantelle to be your wife?" the priest asked.

He look at me and chuckle. "Of course I do. Mang-aaya ba ako sa kaniya ng kasal kung hindi?"

Napatawa naman ang mga taong dumalo sa aming kasal, maging ang pari, napangiti naman ako.

"Shantelle, do you take Sycho to be your husband?"

Natahimik silang lahat naghihintay sa magiging sagot ko. Tumingala ako upang makita ang guwapong mukha ng aking groom. Napakaganda ng kaniyang mga mata, naging seryuso ang mukha nito, naging mahigpit rin ang paghawak ng malamig niyang mga kamay sa dal'wa kong kamay.

"Mommy, I do, I do." bibong sigaw ni Siandrie.

"Shantelle, pwede ka pang mag back out!" rinig kong sigaw ni Sander na ikinatawa nila.

"Fvck you! At sinong nagsabi na invited ka rito sa kasal ko?!" inis na tanong ni Sycho.

"Si mommy."

"Tsk."

"I repeat. Shantelle, do you take Sycho to be your husband?" the priest asked.

"I....... I do." that makes him smile.

"I do." nakangiting pag uulit ko na mas lalong ikinalawak ng kaniyang ngiti.

"Do you promise to choose each other every day, to love each other in word and deed?"

Saavedra Quadroplets #1:School of Psycho (COMPLETED)Where stories live. Discover now