The Magicals, A new team.

3: Moskou

Dit hoofdstuk speelt zich af gedurende de vorige hoofdstukken, in Moskou. Alles wat gesproken wordt is in het Russisch. Disclaimer: 'Ser' staat voor het Russische сэр, ik weet best hoe je 'Sir' schrijft.

'Igor, hoe ver zijn jullie met de drones?' Vraagt Yaroslav en vervolgens neemt hij een grote slok uit de fles vodka die hij continu in zijn rechter hand houd. 'We lopen op schema Ser!', Antwoord Igor, de dienaar van Ser Yaroslav. 'Mooi...', zegt Yaroslav: 'En hoever zijn we met de laser wapens?' 'Bijna klaar', antwoord Igor: 'We hebben al meer dan 10000 exemplaren, klaar om gemonteerd te worden aan de drones, of als vuurwapen voor je mannen. Ook hebben we 162 atoom bommen, Ser.' 'Mooi, ik wil ook professor Antonin spreken.' 'Begrepen Ser!' Igor buigt naar Yaroslav en loopt eerst een stukje achteruit en draait zich om bij de deur. Als Igor de deur uitloopt neemt Yaroslav nog een slok vodka en leunt hij achterover in zijn stoel. Igor loopt door de gang naar de lift. Hij klikt op de onderste verdieping, zijn ogen worden gescand en vervolgens daalt de lift met hoge snelheid honderden meters naar beneden. De liftdeuren gaan open en er verschijnt een gigantische ruimte die doorgaat zo ver het ook reikt, vol met honderden medewerkers die werken aan vele kleine vlieg voertuigen, de drones. Ook bewegen grote robot armen stukken metaal, laser wapens of complete drones. In het midden staat een enorm schip voor bemanning. Vanuit het grote schip zou je de drones kunnen besturen, maar ook vanaf de basis hier. Igor loopt een trappetje op de controle ruimte binnen. Op de bureaustoel zit een kleine half kale professor. 'Antonin!' De professor kijkt geschokt op van de brede Rus die zojuist luid naar binnen kwam stromen. 'Ser Yaroslav wilt u spreken!' Antonin schrikt, hij stamelt: 'S-Ser ehh... Yaroslav wilt m-mij spreken....' Met trillende benen loopt Antonin door de grote ruimte en neemt hij de lift naar boven. Met knikkende knieën loopt hij het gangpad af naar de deur van Yaroslav zijn kantoor. Hij klopt drie keer zachtjes op de deur. 'Kom binnen!', Zegt Yaroslav vanuit zijn kantoor door de deur heen. Antonin opent zachtjes de deur en zegt met een angstig piepstemmetje: 'U wou mij spreken, Ser?' 'Antonin!' Zegt Yaroslav luid, maar toch beangstigend vriendelijk. Hij schenkt een glas vodka in en zet die op de rand aan de deurkant van zijn bureau: 'Kom binnen, mijn vriend. Igor heeft mij vertelt dat het goed gaat met de zaken.' 'D-da, Ser',  zegt Antonin nog steeds zachtjes, het stelt hem wel gerust dat de planning soepel loopt. Yaroslav houdt er niet van als je achter loopt op zijn planning: 'Op dit moment precies 12067, ehh... ik bedoel 12068 laser wapens en...' Yaroslav onderbreekt Antonin: 'En 160 atoom bommen, ik weet het, daarom ben ik juist tevreden.' 'Ehh 162 Ser.' 'Hoe durf je mij tegen te spreken!' Zegt Yaroslav plotseling zeer woedend. Antonin schrikt en duikt ineen en maakt een soort zacht piepgeluidje. 'Ik maakte maar een grapje, Antonin', zegt Yaroslav spottend en hij neemt weer een slok vodka. Antonin zit nog steeds ineen gedoken en zegt met trillende stem: 'Wat bent u toch g-grappig, Ser. E-en w-w-waarom moest ik komen, Ser?' 'Ik wou je vragen of jij mij een demonstratie kunt geven van de laser wapens en de eerste drones', zegt Yaroslav weer vriendelijk, maar toch gemeen. 'D-Dat is mogelijk, Ser. U kunt uzelf en uw mannen al bewapenen met de laser wapens. W-we zijn nog bezig met de drones, m-maar we kunnen u wel een p-prototype laten zien, Ser.'

Later die middag staat Antonin op een klein podiumpje in de gigantische werkplaats. Yaroslav zit op een grote stoel voor het podiumpje en al zijn mannen staan achter hem in lange rijen met laser wapens. Achter de soldaten staan de werknemers die bouwen aan de drones en lasers. Igor staat naast Yaroslav. Antonin tikt eerst op de microfoon voor zich en er galmt een piepend geluid vanuit de speekers door de grote ruimte. 'Ge-gegroet!' Zijn zachte piepstem galmt nu hard door de gehele ruimte: 'We zijn hier bijeen voor de demonstratie van mijn, ehhh.. ik bedoel uw wapens en drones. Eerst demonstreer ik het wapen.' Igor komt met zijn laser wapen het podium opgelopen. Hij laadt het wapen, er klinkt een zoemend geluid. Terwijl het wapen oplaad, richt hij op een schietschijf 100 meter verderop. 'Het zoemende geluid betekend dat het wapen oplaadt, je kunt nu blijven schieten tot de accu op is. Alle schoten zijn geluidloos, zoals u wenste, Ser.' Igor klikt zachtjes op het knopje en een vlaag van vele laser schoten vliegen achter elkaar af op het doelwit die compleet aan flarden wordt geschoten. Antonin vervolgt zijn speech terwijl Igor weer van het podium afloopt en naast Yaroslav komt staan: 'Zoals u hoort, geen geluid. En zoals u ziet zijn de lasers zo snel als het licht, de vijand heeft geen tijd om ze te ontwijken. Alle drones zijn op afstand bestuurbaar en niet traceerbaar door buitenstaanders. Ook zullen alle drones worden uitgerust met deze laser wapens.' Het feit dat iedereen zeer onder de indruk is en zijn werk waardeert, zorgt ervoor dat Antonin luider en met minder gestamel gaat praten. Hij raapt een controller van de grond en klikt op een knopje. Zonder verdere besturingen stijgt een drone ergens achterin de ruimte automatisch op en vliegt naar boven het podium. 'Niet alleen de wapens, maar ook de drones zijn geluidloos!' Vertelt Antonin trots verder: 'En zoals ik al zij, niet traceerbaar.' 'En hoe weet je zo zeker dat de drones niet te traceren zijn?' Vraagt Yaroslav en hij neemt vervolgens weer een slokje uit zijn fles vodka. 'Omdat het mijn technologie is, ik heb ze zo ontworpen, de exacte manier gaat uw verstand te boven, Ser.' Antonin schrikt van wat hij zojuist heeft gezegd, noemde hij zijn baas nou dom? Dat was een hele grote fout, maar Yaroslav liet niet merken dat hij beledigd was. Integendeel, hij blijkt mijn werk juist volledig te vertrouwen. Antonin heeft zijn geheim achter zijn technologie maar aan drie werknemers verteld, de rest heeft geen idee waar ze precies mee bezig zijn. Ze bestuurden vooral de robot armen die Antonin ook heeft ontworpen en gemaakt en volgden gewoon vlekkeloos de bouwtekeningen en instructies. De chips in de machines zijn volledig gemaakt door Antonin en de drie werknemers. 

De demonstratie is afgelopen en alle werknemers gaan weer verder aan de drones, Antonin en de drie werknemers zijn naar de kleine ruimte ernaast bezig met de chips. Alles verloopt volgens plan. Yaroslav vertrekt weer naar zijn kantoor. Hij vertelt Igor dat hij samen met zijn mannen moet oefenen met de wapens en moet trainen. Yaroslav zit achterover geleund in zijn stoel, klaar voor zijn middagdutje. Dan gaat de telefoon. Gefrustreerd neemt Yaroslav op. De man aan de telefoon vermeldt: 'De eerste is er al, is hij een probleem voor ons?' 'Nee', antwoord Yaroslav: 'Niet als we hem uitschakelen voor het te laat is.' 'Wanneer is het te laat Ser?' 'Als de anderen volgen.'  Yaroslav hangt op en belt Igor: 'Stuur twee van je mannen bewapend naar Berlijn en bel dr.  Gorbatsjov.' 'Begrepen Ser!'