ပတ္စ္ကုဒ္ႏွိပ္တဲ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔ရဲ႕လက္ကေလးေတြကသြက္ေနသလို ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားေလးကျပံဳးေနတာကိုလည္း ရိေပၚကေတြ႕ပါတယ္။ သူတကယ္ကိုေ႐ွာင္းက်န္႔ဆီက မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒီလိုအေနအထားက ေငးေနရတာေတာင္ ေ႐ွာင္းက်န္႔ဟာ ရိေပၚအတြက္ေတာ့အရာရာပါပဲ။ ဘယ္လိုမ်ား လြတ္ေျမာက္ခ်င္ဦးမွာတဲ့လဲ။
"ေကာင္ေလး..."
"...."
ရိေပၚက ေ႐ွာင္းက်န္႔ကိုေငးေနမိတာဟာ ေ႐ွာင္းက်န္႔အသံၾကားမွတံခါးပြင့္ေနၿပီမွန္းသိလိုက္ရတယ္။
"ဟိုဟာ..."
"အင္း"
"....ကိုယ့္လက္..."
"အာ...အင္း"
ေ႐ွာင္းက်န္႔က ရိေပၚအိတ္ကပ္ထဲေရာက္ေနတဲ့ သူ႔လက္ေတြကိုၾကည့္ရင္းေျပာတယ္။ အဲ့ေတာ့မွရိေပၚက အေယာင္ေယာင္အမွားမွားနဲ႔ ေ႐ွာင္းက်န္႔လက္ကိုလြတ္ေပးလိုက္ရတယ္။
"...."
"...."
လက္လြတ္ေပးလိုက္ေပမဲ့လည္း တစ္ေယာက္က အခန္းထဲမဝင္ေသးသလို တစ္ေယာက္ကလည္း လွည့္မျပန္ျဖစ္ေသးဘူး။
"အင္း...ျပန္ေတာ့မယ္"
"ေအာ"
အတန္ၾကာမွ ရိေပၚကျပန္ေတာ့မဲ့အေၾကာင္းေျပာေတာ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔က အသိဝင္သူလိုလႈပ္လႈပ္႐ွား႐ွားျဖစ္လာတယ္။
"ဟို...အိမ္ထဲဝင္ဦးမလား"
"ဟမ္"
ေ႐ွာင္းက်န္႔ရဲ႕အလ်င္စလိုႏိုင္တဲ့ေမးခြန္းေၾကာင့္ ရိေပၚမွာအို႔တို႔အန္းတန္းနဲ႔ျပန္လွည့္လာမိတယ္။
"မင္းရဲ႕လက္ေတြ ေအးေနလို႔...ေရေႏြးေႏြးေလးေသာက္သြားရေအာင္လို႔"
"အာ...ဟုတ္တယ္။ အင္း ေတာ္ေတာ္ ေအးတယ္ ဒီေန႔"
တစ္ေယာက္ကလည္း ဆုပ္ကိုင္မိထားတဲ့ခပ္ေႏြးေႏြးလက္ေတြကိုမသိခ်င္ေယာင္သလို တစ္ေယာက္ကလည္း ေႏြးေနတဲ့လက္ႏွစ္ဖက္ကိုအခ်င္းခ်င္းပြတ္လို႔ အာေငြ႕ေပးကာ ခႏၶာကိုယ္ပါတုန္ျပမိလိုက္ပါေသးတယ္။
Part - 17
Comenzar desde el principio
