[ Zawgyi ]
ကုမၸဏီထဲကို ခပ္မတ္မတ္ေလ်ွာက္ဝင္လာတဲ့ ဒုဥကၠဌက တကယ့္ကိုျပည့္စံုလြန္းတယ္။ အားလံုးထဲမွာမွ ကိုယ္ေရာင္ကိုယ္ဝါေတြေတာက္ပေနသလိုမ်ိဳးပဲ။
အဆင္းေရာအခ်င္းပါျပၫ့္စံုလြန္းလို႔လည္း နာမည္ႀကီးေနတာမဆန္းေတာ့ပါဘူး။
ဒီလိုလူမ်ိဳးရဲ႕လက္ကိုသာ တြဲခြင့္ရရင္ေတာ့ လံုးဝကိုတင့္တယ္ေနမွာ။
"မဂၤလာနံနက္ခင္းပါ ဒုဥကၠဌ"
လီလီက ဒုဥကၠဌေဘးအမွီလိုက္လို႔ ေခါင္းေလးၫြတ္ကာႏႈတ္ဆက္လိုက္တယ္။
ဒုဥကၠဌက သူမ႐ွိရာေခါင္းေလးေစာင္းလို႔ ျပံဳးျပလာတဲ့အခါ လမ္းဆက္မလ်ွက္ႏိုင္ဘဲ ေနရာမွာတင္ငူငူၾကီးက်န္ခဲ့တာပါပဲ။
တကယ့္ကို အေတာင္ပံဝွက္ထားတဲ့ နတ္သားေလး...
သူမဆံုးျဖတ္ခ်က္ လံုးဝေသခ်ာသြားၿပီ။
ဒီေန႔ကစၿပီး ဒုဥကၠဌကိုလိုက္မယ္!!
.
.
.
.
"၅မိနစ္ေနရင္ အစည္းအေဝးစမယ္ေနာ္ ယီြဟန္"
"ဟုတ္ကဲ့...အဆင္သင့္ျပင္ထားလိုက္ပါ့မယ္"
"အိုေခ"
ယီြဟန္ထြက္သြားတာနဲ႕ ေ႐ွာင္းက်န္႔က အစည္းအေဝးအတြက္ မေန႔ကသူစစ္ထားတဲ့ report fileေတြကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္တယ္။
"အာ...ဘယ္လိုက်န္ေနခဲ့တာလဲ"
စစ္ၾကည့္ေတာ့မွ ဖိုင္တစ္ခုကတိုက္ခန္းမွာက်န္ေနမွန္းသိတာမို႔ အျမန္ျပန္ယူဖို႔ျပင္ရတယ္။
၅မိနစ္ဆိုေတာ့ မမွီေလာက္ေပမဲ့ မတတ္ႏိုင္ဘူး။ အေရးႀကီးတာမို႔ သြားယူမွျဖစ္မယ္။
ေ႐ွာင္းက်န္႔က ကားပါကင္က ကားကိုထုတ္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ ဖုန္းလာတာေၾကာင့္ လမ္းေဘးထိုးရပ္လိုက္တယ္။ ဘယ္လိုပဲ ဘလူးတုနဲ႔ဆိုဆို ကားေမာင္းေနတုန္းဖုန္းမေျပာရဲတာမို႔။
