[ Zawgyi ]
တကၠသိုလ္ပထမႏွစ္...
လူေတြကိုလြယ္လြယ္မယံုတတ္တဲ့ရိေပၚက ထိုသူကိုေတာ့ျဖင့္ပထမဦးဆံုးယံုၾကည္ၾကည့္ခ်င္တယ္။
ေျပာင္းလဲလြယ္တဲ့လူေတြနဲ႔မတူစြာဘဲ ထိုသူကေတာ့ထူးျခားတယ္လို႔မွတ္ယူခဲ့တယ္။
တကၠသိုလ္တက္ရမဲ့အရြယ္ေရာက္ေတာ့ ရိေပၚကထိုသူ႐ွိတဲ့ တကၠသိုလ္ကိုပဲေရြးခဲ့တယ္။ ေမဂ်ာလည္းအတူတူပဲဆိုပါေတာ့။ စီးပြားေရးစိတ္မဝင္စားတဲ့ရိေပၚက စီးပြားစီမံေမဂ်ာယူသတဲ့။ကုမၸဏီကိုဆက္ခံေစခ်င္ေနတဲ့ ရိေပၚအေဖကေတာ့ အေတာ့္ကိုသေဘာေတြ႔သြားတာေပါ့။
ဘယ္သြားသြား တစ္ပူးပူးတစ္တြဲတြဲျဖစ္ေနတဲ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ဘယ္အရာကမွခြဲခြာလို႔မရခဲ့ဘူး။
"ရိေပၚ...မင္းပုခံုးေတြစိုကုန္ၿပီေလ"
"ကိစၥမ႐ွိဘူး...ေကာမစိုရင္ၿပီးတာပဲ"
တစိမ့္စိမ့္ရြာေနတဲ့မိုးေၾကာင့္ ထီးတစ္လက္တည္းေအာက္မွာ႐ွိေနေပမဲ့ အသံျမႇင့္လို႔ေျပာေနရတယ္။ ထီးကအလယ္အလတ္အရြယ္ ေခါက္ထီးအနက္ေလးျဖစ္ေပမဲ့ အရြယ္ေရာက္ၿပီးသားေယာက်ာ္းႏွစ္ေယာက္ကိုေတာ့ မလံုျခံဳေစႏိုင္။
ထိုသူက ရိေပၚထက္အရပ္ကေလး မဆိုသေလာက္႐ွည္ေတာ့ ရိေပၚကထီးကိုပံုမွန္ထက္ျမင့္ေအာင္ကိုင္ထားတယ္။ တစ္ဖက္ကိုလည္း ပိုပိုသာသာေစာင္းထားတာျဖစ္လို႔ ရိေပၚဘယ္ဘက္ပုခံုးတစ္ခုလံုးက မိုးေရေတြတင္က်န္ကုန္တယ္။
"ရိေပၚ...ေကာတို႔အေဆာင္ပဲျပန္ၾကစို႔"
"ေကာ...စာၾကည့္တိုက္သြားမွာမဟုတ္ဘူးလား"
"မသြားေတာ့ဘူး...မင္း တစ္ကိုယ္လံုးစိုရႊဲကုန္ေတာ့မွာ။ အေဆာင္ပဲျပန္မယ္"
"အာ...မိုးေရစိုတာပဲဟာ ဘာမွမျဖစ္....."
"ဝမ္ရိေပၚ....မင္းေနမေကာင္းျဖစ္မွာ ငါစိုးရိမ္တယ္ေလ"
