"အိမ္ျပန္မယ္"
"ေကာင္ေလး"
"အင္း"
"ကိုယ္အိမ္မျပန္ႏိုင္ေတာ့ဘူး"
"အင္း လိုက္ပို႔မယ္....ကြၽန္ေတာ့္လက္ကိုကိုင္ထား"
ရိေပၚက လက္တစ္ဖက္ကမ္းေပးတဲ့အခါ ေ႐ွာင္းက်န္႔က ရိေပၚရဲ႕မ်က္ႏွာကို လွမ္းၾကည့္တယ္။ မ်က္ဝန္းထဲက အားကိုးရိပ္ကေလးဟာ ရင္ခြင္ထဲမွာ ထာဝရေထြးပိုက္ထားခ်င္စရာပါပဲ။
ရိေပၚလက္ဖဝါးႀကီးထဲ ေ႐ွာင္းက်န္႔လက္ေခ်ာင္း႐ွည္႐ွည္ေလးေတြေရာက္လာတဲ့အခါ ရိေပၚကလက္ေတြကိုဖိညႇစ္ပစ္လိုက္တယ္။ အရင္ကထက္ ပိုၿပီးေသးသြယ္သြားသလိုလက္ေခ်ာင္းေလးေတြမို႔ တဖြဖြကိုက္ၿပီးအျပစ္ေပးလိုက္ခ်င္ပါရဲ႕။
အခုမ်ားေတာ့ ဆုပ္ကိုင္ထားမိတဲ့ထိုလက္ေတြကို အက်ီ ၤအိတ္ကပ္ထဲထည့္လိုက္တယ္။
"ဒီဘက္တိုး"
လွည့္ၾကည့္လာတဲ့ထိုလူ႔အၾကည့္ေတြကို ရိေပၚကမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရင္း ေျပာင္းလဲေနတဲ့ ဓာတ္ေလွကားနံပါတ္ေတြကိုၾကည့္ျပီးေရတြက္ေနလိုက္တယ္။ ပုခံုးစြန္းေလးေတြအခ်င္းခ်င္း႐ွပ္တိုက္သြားတဲ့အခါ ထိုလူကအနားတိုးလာမွန္းသိလိုက္ရတယ္။
သူ႔စကားအတိုင္းနာခံၿပီးတိုးလာတဲ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔က အသည္းယားစရာယုန္ျဖဴ လံုးေလးနဲ႔တူေနတာမို႔ ေကာ့တက္ခ်င္ေနတဲ့ႏႈတ္ခမ္းစြန္းႀကီးဟာ ထိန္းလို႔မရခဲ့ပါဘူး။
ရင္ဘတ္ထဲက ႏွလံုးခုန္သံကေတာ့ ေရတြက္လို႔မရႏိုင္ေတာ့တာမို႔ လႊတ္ထားေပးလိုက္ေတာ့မယ္။
အခ်စ္နဲ႔ဆို ႏွလံုးသားက စပ္စလူးနတ္ပူးမို႔!
.
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
က်န္တဲ့အခ်ိန္ ဘယ္လိုမွမအားတာမို႔ မနက္တစ္နာရီခြဲႀကီးထအပ္ရတာပါ ပရိတ္သတ္တို႔ ╥﹏╥
Part - 16
En başından başla
