ဂျီမင် သူ့ရှေ့မှာ အတွေးများနေတဲ့ထိုသူ့ကိုကြည့်ရင်း ခံစားချက်တချို့၀င်လာခဲ့သည်..
အကယ်၍ ထယ်ယောင်းသာ Stevenအကြောင်းသိသွားရင်တောင် သူစိုးရိမ်စရာမလိုဘူးဟူ၍ပင်...
ထယ်ယောင်းက ကလေးချစ်တတ်သလို Stevenကလည်း ဖခင်မေတ္တာကိုလိုအပ်သည်..
မိဘအရင်းတွေကိုသိခွင့်တောင်မရတဲ့ Stevenကိုကြည့်ရင်း ဂျီမင်၀မ်းနည်းမိသည်..
အကယ်၍ ထယ်ယောင်းသာ Stevenကိုလက်ခံနိုင်ရင် သူထယ်ယောင်းကိုခွင့်လွှတ်ဖို့ဆန္ဒရှိသည်..
ဂျီမင် အနည်းငယ်တွေဝေနေရာကနေ...
"ထယ်ယောင်း ငါမင်းကိုပြောစရာ...အသိပေးစရာတခုရှိတယ်"
"ပြောလေ ဂျီမင်"
"တကယ်တော့ ငါ...."
*Ring*Ring*
ထယ်ယောင်းက ဂျီမင်ကို့အားနာသလိုကြည့်ရင်း အိပ်ကပ်ထဲကဖုန်းကိုအသာထုတ်ယူလိုက်သည်..
Screenမှာပေါ်နေတဲ့ နာမည်တခုကြောင့် ဂျီမင်ကိုယ့်ကိုယ်ကိုလှောင်ရီချင်မိသည်..
"ငါ ဖုန်းခနလောက်..."
ဂျီမင် ပြတင်းပေါက်ဖက်ကိုပြန်လှည့်လိုက်ရင်း..
"ပြောလေ "
"ကျေးဇူး"
ထယ်ယောင်းဖုန်းကိုယူရင်း အခန်းပြင်ကိုထွက်သွားသည်အထိ ဂျီမင်တုတ်တုတ်ပင်မလှုပ်မိ..
'ပတ်ဂျီမင် မင်းတကယ်တုံးအတာပဲ..
ကမ်ထယ်ယောင်းက ကမ်ဆော့ဂျင်တယောက်ထဲကိုပဲကြည့်နေခဲ့တာလေ..
သူက Stevenကိုလက်ခံနိုင်မှာမဟုတ်ဖူး..
အဲ့လိုဆို Stevenအတွက် ပို၀မ်းနည်းစရာကောင်းတယ်မလား'
မကြာခင်မှာပင် အလျင်စလိုဖြစ်နေသည့် မျက်နှာနှင့် ထယ်ယောင်းအခန်းတွင်းသို့ပြန်၀င်လာခဲ့သည်...
"ဂျီမင် ငါတောင်းပန်ပါတယ်
ငါအရေးကြီးကိစ္စလေးပေါ်လာလို့"
"အင်း သွားလေ"
"မင်းပြောမယ်ဆိုတာက.."
"အရေးမကြီးပါဘူး"
ဟုတ်ပါတယ်
အရေးမကြီးပါဘူး..
ကမ်ထယ်ယောင်းအတွက် ကမ်ဆော့ဂျင်ကလွဲရင်ဘယ်အရာကမှ အရေးကြီးကိစ္စဖြစ်မလာနိုင်ပါဘူး...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"ကမ်ဆော့ဂျင် မင်းဘယ်သွားမလို့လဲ!!"
VOCÊ ESTÁ LENDO
အချစ်ကိုပေးခဲ့သည်(အခ်စ္ကိုေပးခဲ့သည္)√
FanficUnicode ပေးတိုင်းပြန်မရတတ်တာအချစ်လား?? အချစ်ကိုပေးခဲ့ပေမဲ့အမုန်းကိုပြန်ရတဲ့အတွက်ငါ၀မ်းမနည်းပါဘူး... ဒါပေမဲ့မင်းကိုချစ်တဲ့ဒီရင်ခွင်ရဲ့တနေရာမှာမင်းပေးခဲ့တဲ့ဒဏ်ရာတွေအများကြီးပဲ.. အဲဒီဒဏ်ရာတွေကိုပဲငါကအရူးတယောက်လိုဖက်တွယ်နေမိတယ်... မမေ့ပါနဲ့မင်းကိုသိပ်ချ...
*24*
Começar do início
