ထပ္ၿပီး ပစ္ပယ္ခံရမွာေၾကာက္ပါတယ္။
သို႔ေသာ္လည္း ေ႐ွာင္းက်န္႔စကားကိုၾကားတဲ့အခါ ရင္ဘတ္ကိုထိလုထိခင္ ရိေပၚရဲ႕ေခါင္းေလးကရပ္တန္႔သြားတယ္။
ထပ္ၿပီးေတာ့....
.
.
.
"မင္း ဘယ္သူလဲ?"
ေ႐ွာင္းက်န္႔က တကယ္သိခ်င္တာပါ။
ဒီေကာင္ေလးရဲ႕အျပဳအမူတစ္ခုစီတိုင္းက သူ႔ကိုတစ္မ်ိဳးတစ္မည္ခံစားရေစတယ္။
သူစိမ္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါရဲ႕နဲ႔ ရင္းနီးေနတဲ့ခံစားခ်က္ေတြႀကီးက ဘာလဲ?
"ငါတို႔ အရင္က သိကြၽမ္းဖူးလို႔လား"
ဟက္!
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔ကအတိတ္ေတြကိုပါ ဖ်က္ဆီးပစ္ခ်င္ေနတာပဲ။
"အင္း...လူမွားသြားတာ။ ခင္ဗ်ားက ကြၽန္ေတာ္သိတဲ့သူ မဟုတ္ဘူး"
ရိေပၚက ထိုစကားကိုေျပာကာ ေ႐ွာင္းက်န္႔ေဘးႏွစ္ဖက္က လက္ေတြကိုဖယ္ေပးလာတယ္။
ေ႐ွာင္းက်န္႔က ေမ်ွာ္လင့္ထားတဲ့အေျဖမရတဲ့အခါ အနည္းငယ္ေတာ့စိတ္ပ်က္မိတယ္။
တကယ္ပဲ သူတို႔က တစ္ခါမွမသိကြၽမ္းခဲ့ဘူးလား?
"ခင္ဗ်ား ျပန္လို႔ရၿပီ"
"ေအာ...အင္း"
ေ႐ွာင္က်န္႔က နံရံကေနခြာလို႔ တံခါးေပါက္ဆီကိုလွမ္းတယ္။
ရိေပၚက ေ႐ွာင္းက်န္႔ကိုေက်ာေပးလို႔ မွန္တံခါးဆီမ်က္ႏွာမူတယ္။
"အခန္းမွားဝင္မိလို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္"
ေ႐ွာင္းက်န္႔က ျပန္လွည့္လာၿပီး ခါးကိုၫႊတ္လို႔ ေတာင္းပန္စကားဆိုလိုက္ေပမဲ့ ရိေပၚကလွည့္မၾကည့္လာဘူး။
ေ႐ွာင္းက်န္႔က သက္ျပင္းခ်လို႔ လွည့္ထြက္မယ္ျပင္ၿပီးကာမွ တစ္စံုတစ္ခုကိုသတိရသြားတယ္။
Part - 10
Start from the beginning
