က်စ္...
"ငါ ပတ္စ္ကုဒ္ႏွိပ္ေတာ့ တံခါးပြင့္သြားတာလဲ ေသခ်ာတယ္"
'ဟက္'
႐ုတ္တစ္ရက္ ထိုင္ေနဆဲေကာင္ေလးဆီက ခနဲ႔တဲ့တဲ့ရယ္သံၾကားတဲ့အခါ ေ႐ွာင္းက်န္႔ကပိုလို႔ စိတ္႐ႈပ္သြားရတယ္။
ဘာရယ္တာလဲ...ဒီေကာင္က!
ေနပါဦး...ငါသူ႔ကို ေသခ်ာေပါက္ျမင္ဖူးပါတယ္။
ႏႈတ္ခမ္းတစ္ဖက္တြန္႔လို႔ မထီမဲ့ျမင္ျပံဳးေနတဲ့ မ်က္ႏွာေခ်ာေခ်ာက တကယ့္ကိုကိုက္ဆြဲပစ္ခ်င္စရာမို႔ သူရင္းႏွီးေနပါတယ္။
"ေတာ္ပါေတာ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔ရဲ႕...ခင္ဗ်ားအၾကံေတြက သိပ္သိသာလြန္းေနတာမဟုတ္ဘူးလား"
ထိုေကာင္ေလးဆီက သူ႔နာမည္ၾကားရေတာ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔ရဲ႕ စိတ္အေျခအေနက နားလည္လို႔မရႏိုင္ေတာ့ဘူး။
"မင္း...ငါ့နာမည္သိတယ္?"
"သ႐ုပ္ေဆာင္ေကာင္းလိုက္တာ! "
"..."
"ခင္ဗ်ားနာမည္တင္မဟုတ္ဘူး...ဒီေလာကမွာ ခင္ဗ်ားအေၾကာင္းကို ကြၽန္ေတာ့္ေလာက္သိတဲ့သူ႐ွိဦးမလား ဟမ့္"
"မင္း ဘယ္သူလဲ!?"
ရိေပၚရဲ႕ သည္းခံႏိုင္စြမ္းေတြကဒီလူအေပၚမွာ ထူးျခားတယ္ဆိုေပမဲ့ အဲ့တာက အတိတ္ေတြတုန္းကျဖစ္တယ္။
"ေ႐ွာင္းက်န္႔!! ခင္ဗ်ားေတာ္လိုက္ေတာ့!"
"...."
"ကြၽန္ေတာ္က ဂ်ာမနီမွာျပန္ေတြ႕ခဲ့တာကို တိုက္ဆိုင္မႈလို႔ထင္ေန...."
"ဂ်ာမနီ?"
ေ႐ွာင္းက်န္႔က ရိေပၚရဲ႕စကားကိုျဖတ္ေျပာလာတယ္။
"မင္း...မင္းက ဟို ကေလကေခ်ေကာင္!"
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔က မွတ္မိသြားတယ္။
ဒါေပမဲ့ ဘာလို႔သူ႔စိတ္ထဲက လက္ခနဲျဖစ္သြားတဲ့အလင္းေရာင္ေလးတစ္စကိုျမင္လိုက္ရသလို ခံစားလိုက္ရတာလဲ?
Part - 9
En başından başla
