ရိေပၚရဲ႕ႏွလံုးသားေလးဟာ လွပတဲ့အတိတ္ေန႔ရက္ေတြအတိုင္း တရပ္စပ္ခုန္လႈပ္ေနတာမ်ား အေသြးအသားေတြကိုေဖာက္ထြက္လာေတာ့မဲ့အတိုင္း။
တစ္ခ်က္ေလာက္မ်ားထိကိုင္ေလာက္ရင္ အိပ္မက္ကေလးမ်ားေပ်ာက္႐ွသြားမလား?
႐ုတ္တရက္ အိပ္မက္လွလွေလးထဲမွာနစ္ေျမာေနတုန္း ခါးတစ္ဝိုက္ကိုတိုးလို႔ ရစ္ပတ္လာတဲ့လက္ေတြရဲ႕အထိေတြ႕ေၾကာင့္ ထိတ္လန္႔သြားမိတယ္။
အိပ္မက္မဟုတ္ဘူးလား?
ထိုေခါင္းေလးက ရင္ဘတ္အေပၚနားကိုတစ္ဆင့္ထပ္တိုးလို႔ ကေလးမ်ားလို တအဲအဲအသံျပဳတယ္။
ရိေပၚက အသက္႐ွဴ ေအာင့္လိုက္မိတယ္။
တကယ္ပဲ အိပ္မက္မဟုတ္ဘူး။
အၾကည့္ေတြကေတာ့ မ်က္လံုးမဖြင့္လာေသးတဲ့ထိုလူဆီက မဖယ္ခြာမိဘူး။
ဒါေပမဲ့...ဘယ္ကေန ဘယ္လို ဒီလူကသူ႔ရင္ဘတ္ေပၚေရာက္ေနတာလဲ?
ဘာလဲ...မိုးနတ္မင္းက သနားလြန္းလို႔ရင္ဘတ္ေပၚအေရာက္ပို႔လိုက္တာလို႔ေတာ့ မေျပာနဲ႔ေနာ္!
ထိုလူရဲ႕ မ်က္ေတာင္ဖ်ားေလးေတြ လႈပ္ခတ္သြားတာကိုသတိထားမိလိုက္တယ္။
ဒီခ်ိန္ထိ ရိေပၚမွာအသက္ေကာင္းေကာင္းမ႐ွဴ ျဖစ္ေသးဘူး။
မၾကာခင္မွာ ၾကည္လဲ့ေနတဲ့မ်က္ဝန္းတစ္စံုကို လွလွပပႀကီးျမင္လိုက္ရတယ္။
ရင္ဘတ္ထဲကအေကာင္က ေသာင္းက်န္းလြန္းေတာ့ ထိုလူသားကဆက္အိပ္လို႔မရေတာ့ပံုပါပဲ။
ရင္ဘတ္ေပၚကမ်က္လံုးၾကည္ၾကည္ေလးေတြက ရိေပၚကိုျမင္ေတာ့ မ်က္ေတာင္ေလးေတြကို ႏွစ္ခါတိတိ ပုတ္ခတ္လိုက္တယ္။
ၿပီးတဲ့ေနာက္ မ်က္ဝန္းေလးေတြက ျပန္မွိတ္သြားတယ္။
တစ္ခါျပန္လို႔ မ်က္ဝန္းေလးေတြဖြင့္လာအၿပီးမွာ ရိေပၚကိုခဏေလာက္စိုက္ၾကည့္တယ္။
Part - 9
Start from the beginning
