38. BÖLÜM: "SÜRPRİZ"

En başından başla
                                    

"Bebeğim, erkencisin."

"Saat on olmuş, aşkım. Annenlere ayıp olacak."

"Yatak keyfi yapmak istiyorum ama seninle." dedi Devran gözleri saate kayınca. Asil'i biraz daha bu odada tutmak istiyordu ve bu da ancak onu yatağa çekebilirse mümkündü.

"Öyle bakarsan hayır diyemeyeceğimi bildiğin için kuzu gibi bakıyorsun." diyerek dudaklarını büktü Asil. Şortun belinden düşmeyeceğine emin olduktan sonra üzerindeki kalın, yine Devran'a ait büyük kazağı serbest bıraktı.

Harika görünüyordu... Ve tabii biraz da komik.

"Kuzu gibi mi?" Devran dişlerini göstere göstere güldü. "İlk defa böyle baktığımı duyuyorum."

"Daha önce biri mutlaka söylemiştir!" dedi Asil hayretle.

"Hayır yavrum, kimse söylemedi." Kollarını biraz açarak Asil'e sessiz bir davet gönderdi. Asil tıpış tıpış yürüyerek onun yanına oturdu.

"Ya hani böyle yavru kuzucuklar var ya gözleri kocaman, seninkiler gibi kara kara..."

"Ee..." diyerek kalın kolunu bir yılan gibi Asil'in beline doladı.

"Onlar gibi bakıyorsun."

Devran, büyük olduğu için kaymış yakasıyla Asil'in omzuna doğru açılmış kazağa baktı ve köprücük kemiğine öpücükler sıraladı. Çekilmeden önce dişlerini sürtüp Asil'i baştan aşağıya uyardı.

"Ben daha çok senin kuzu, benimse kurt olduğumu düşünüyorum."

"Ama kara gözleri olan sensin." diyerek düşündü Asil. "Benimkilere baksana masmavi, kurda benzeyen benim."

"Hep bakıyorum seninkilere... O kuzular gibi masum bakan sensin."

Asil farkında olmadan, Devran'ın kendi beline sardığı kolda parmaklarını gezdirmeye başlamıştı. Dalgınca aşağı yukarı, oynuyor, görünmez şekiller çizip duruyordu.

"Hayır kuzu sensin." dedi aklına gelen şeyle başını biraz geri yatırıp adamın dalgalı saçlarına baktı. "Saçların bile uzayınca kıvırcıklaşmaya başladı. Hem ben çok seviyorum kuzuları. O yüzden kuzu sensin."

"Niye böyle tatlısın bu sabah? Her zamankinden farklı bir şekerlik var üstünde."

Asil omuz silkti. Dün bozulan moralinden sonra bu sabah bebek gibi uyanmıştı. Devran'la konuşup rahatlamıştı, yanık yerlerin acısı epey azalmıştı... Devran'ın gece onu belirli aralıklarla uyandırıp krem sürdüğünü hayal meyal hatırlıyordu. Adam sayesinde şu an iyi hissediyordu. İyi olmaması için hiçbir sebep yoktu.

Babasının yaptığı terbiyesizliği Devran'a söylememişti ama bunun en doğru karar olduğunu düşünüyordu. Babası muhtemelen, internette herkesin görebildiği o fotoğrafı görmüştü, Devran'la ikisine ait olan fotoğrafı... Ve asla düzgün olmayan üslubuyla bunu Asil'in yüzüne vurmak istemişti.

"Hayda... Yavrum neden düşürdün yüzünü?" dedi Devran onun birden dalıp giden halini görünce.

Asil anında silkelendi. "Çok mu tatlıyım?" diye sordu Devran'la birazcık konuşursa, içini sıkan her şeyi unutacağının bilinciyle.

ASİL bxbHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin