THE SECRET, LOVE (COMPLETED)

EPILOGUE

EPILOGUE

Naka-unan sa aking bisig si Caroline, kaka-tapos lang namin, pareho kaming pawisan at pagod dahil sa aming ginawa.

Matapos yun ay bigla na lang nagbago ang pagtingin ko sa kanya, yung takot at maling nararamdaman ko kanina ay napalitan ng sarap at tuwa.

Naguguluhan pa din ako hanggang ngayon pero bigla na lamang yun nawala at pareho lang din naman kami ng ginagawa ni Trish pati na ng boyfriend ni Caroline. Ngunit, I don't have to revenge in the both them.

Kung may plano man akong gumanti, gaganti ako sa magandang paraan at kabaliktaran sa usual na alam natin. Ayaw kong may masaktan kahit nasaktan niya kami.

Minulat ko ang aking mata nang marinig ang ingay mula sa mga pinsan ko na nag-hahabulan sa loob ng aking kwarto.

"Bakit kayo naglalaro dito?" Nagpanggap akong galit kaya lahat sila ay huminto at tumingin sa 'kin na bagong gising lang. "Nasaan sila Ate Maureen at Kuya Mikki niyo?" Tanong ko pa sa mga nagbabantay sa kanila.

Tinignan ko pa sila, ni-isa ay walang umimik dahil natakot sa tono ng panana-lita ko. Tumayo ako at niyakap silang lahat.

"Biro lang." Pang bawi ko. "Na miss niyo ba 'ko?" Paglalambing ko sa kanila.

"Yes po, Na miss po namin kayo." Nabubulol pa nilang sagot.

"Ang tagal niyo nga po bumalik, akala po namin nakalimutan niyo na kami." sabi ni Sharmaine na malungkot ang mukha.

"Oo nga po." Pag-sangayon pa ng lahat silang magpipinsan.

"Of course not, Kuya Xavier never forget all of you." sabi ko, naka-ngiti akong kinurot-kurot ang kanilang pisngi. "Where's Ate Maureen and Kuya Mikki?" Paghahanap ko sa kapatid at pinsan ko.

"They playing ML in the living area." Sumbong ni Sharmaine.

Binuhat ko siya, samantala ang ibang bata ay hawak-hawak ang suot kong short pala-bas ng kwarto, pupuntahan namin ang kanilang nakakatandang kapatid para bantayin sila.

"Tama na yan, bantayan niyo na ang mga 'to." Kamot ulo silang tumingin sa 'kin pero patuloy pa din sila sa paglalaro.

"Kuya, ikaw muna dyan." sabi ni Mikki habang tutok na tutok pa din sa kanyang cellphone.

Hindi ako huminto na kulit-kulitin sila hanggang sa tumigil sa kung ano ang kanilang nilalaro. Sa huli nanalo ako at sila ang nagbantay sa mga bata.

"Kamusta ang bakasyon mo dito?" i asked her. Naka-upo kami sa balcony at parehong umiinom ng kape.

"Masaya pero in the same time na mimiss ko sila Pops." pag-amin niya, tinabi niya sa gilid ng lamesa ang hawak na cellphone at dinama ng paningin ang nagsasayawang puno sa 'ming harapan. "Ikaw, kamusta na kasama mo ang iba mo pang pamilya?"

"Masaya kasi ilang taon ko silang hindi naka-sama pero ngayon iba ang saya ko kasi kasama kita." sabi ko, kinuha ko ang kanyang kamay at nilagay ko ito sa 'king pisngi. "Sana pareho din tayo ng nararam-daman."

Lumunok si Caroline ng maraming beses.

"Ano ba yang mga sinasabi mo Xavier." Pag-iwas tingin nito.

"Talaga bang wala kang alam?" Pabiro kong tanong. "Huwag kana magpanggap." sinundot ko ang pisngi niya.

"Ubusin mo na nga ang kape mo para hugasan ko." Pag-iiba niya ng usapan, nanginginig pa ang kamay niya habang umiinom ng kape at diretsong diretso ang tingin sa mga puno.