Chapter 13

1.3K 17 0
                                    

KNOX'S POV

   When i woke up i went to the bathroom to brush my teeth and take a shower, After i took a bath i went out of my room and i saw cath eating in the kitchen.

"Hi kuya goodmorning! Let's eat." She said.

'When did cath learn to cook?'

"How did you learn to cook?" Tanong ko at naupo.

"I don't know how to cook kuya ano kaba! Si ate sienna nagluto nito." She said.

"Sienna? She's here?" I said.

"Uhm no kuya, umalis na siya kanina." Cath said.

"So? Did she went here?" I asked.

"No kuya, she lives here diba?" Cath said and raised her eyebrows.

'Ohh, oo nga pala sinabi ko nga palang dito titira si Sienna so lumipat na pala siya kagabi, i don't remember anything because i was drunk.'

"Oh! Okay that's nice!" Sabi ko at nagsimulang kumain.

  Sienna cooked Chicken & waffles and avocado toast for breakfast and some chocolate banana smoothie.

After we ate i went to the bedroom to get dressed because i was still going to the company to do a lot of works and appointments.

After i got dressed i said goodbye to my sister Cath and i got in my car and drove to the office, When i arrived i was greeted by my secretary Vannessa.

"Goodmorning sir, here's your appointment for today, Mr. Hallifax have a appointment with you at 11:30." My secretary said.

"Okay thanks vannessa." I said and sat down at the table.

--

SIENNA'S POV

  Nasa coffee shop ako ngayon dahil mayroon na ulit kaming trabaho napansin kong tahimik si raven na nagtatrabaho ganoon narin si Lesly.

'Ang weird lang kasi kadalasan sila yung madaldal dito.'

Lumapit ako kay cristine para itanong kung anong nagyari sa dalawa at ang tahimik nila.

"Anyare sa kanila? Magkaaway ba sila?" Tanong ko.

"Ewan, kahapon nung pauwi na kami nagsimula yang pagiging tahimik nila, tinatanong ko sila pero di nagsasalita." Sabi ni cristine.

'Luh? Di kaya nag away talaga sila? I mean lagi naman sila nagaaway, Like yung seryosong away?'

  Natahimik nalang din ako at nagtrabaho dahil madami nang customers at wala naring oras para tanungin ang dalawa.

Matapos naming asikasuhin ang mga customers ay nagbreaktime muna kami, tahimik na kumakain si raven at lesly, nagkakatinginan kami ni jordan, jillian at cristine na para bang nagtatanungan kami kung sino unang magtatanong sa kanila.

Wala akong nagawa kundi ang magsalita.

"U-uhm, Raven? Ayos lang ba kayo ni Lesly?" Tanong ko kay raven at gulat naman siyang lumingon sa akin mula sa pagkakayuko.

"Ha? O-oo naman, bat mo naman natanong yan." Sabi nito at pekeng ngumiti.

"Napansin kasi namin na tahimik kayong dalawa, baka lang naman may problema kayo sa isa't isa diba? Andito kami para maayos natin." Sabi ni cristine.

"Kaya nga, di lang kami sanay na ganyan kayo katahimik, nakakapanibago ba." Sabi ni Jordan.

"W-wala wag niyo kami intindihin wala lang kami sa mood." Sabi ni Lesly.

"Sigurado ba kayo?" Sabi ni Jillian.

"O-oo ayos lang kami, tapos na ako kumain pupunta na ako sa kusina." Sabi ni raven at tumayo na siya at nagpunta sa kusina.

"Masama pakiramdam ko punta lang ako ng banyo." Sabi ni Lesly at nagpunta sa banyo.

  Nagkatinginan kaming lahat at walang nagawa kundi ang bumalik sa kaniya kaniya naming gawain.

--

LESLY'S POV

  Pumunta ako sa banyo dahil naramdaman kong masusuka na ako, agad akong sumuka sa lababo at naghilamos pagkatapos.

Hindi ko namalayan na tumulo na ang luha ko at di ko na napigilang umiyak.

'Hindi ko naman ginusto, hindi ko naman kasalanan na mabuntis ako.'

*Flashback*

"Raven, you are the father." Kinakabahang sabi ko sa kaniya.

  Nakita ko ang gulat sa mukha niya ng marinig ang sinabi ko.

"A-ano? Lesly that's a bad joke." Sabi ni raven at pilit na ngumiti.

Umiiyak akong umiling sa kaniya.

"N-noo, raven i am not joking, H-hindi ko alam kung pano sasabihin sayo because that was just O-one night, hindi ko inexpect na mabubuntis ako." Umiiyak na sabi ko.

Umiiling na umiiyak si Raven na hindi siya makapaniwala sa lahat ng sinasabi ko at mariin siya ihinilamos ang palad niya sa mukha niya.

"Hindi ko sinabi sayo kung ano man yung nangyari satin, kasi i thought hindi na kailangan because that was just one night, I-isang gabing pagkakamali, na hindi na dapat alalahanin pa." Pagpapatuloy ko.

"N-nung nagclub ba tayo?" Sabi ni Raven.

  Tumango ako bilang sagot sa tanong niya.

"L-look, kung ayaw mong panagutan its okay, its not your fault hindi mo lang talaga siguro alam yung nangyari satin, I-i understand." Sabi ko sa kaniya.

"I-i don't know what to say, im speechless, im sorry lesly.." umiiyak na sabi niya.

  Tahimik lang kaming dalawa at napagpasyahan namin na lumabas na ng banyo at tahimik lang kaming pumunta sa kinaroroonan ni cristine.

"Oh! Andyan lang pala kayo, jusko naman kanina ko pa kayo hinahanap." Sabi ni cristine.

Hindi kami umimik at nagtaka si cristine pero hindi na din nagtanong at nag aya na akong umuwi, ganon rin si raven.

Walang nagawa ni cristine kundi ang umuwi narin.

Pag karating ko sa bahay ay pabagsak akong humiga sa kama at isinubsob ko ang sarili ko sa unan at doon ko inilabas ang lahat ng luhang pinipigilan kong tumulo kanina.

'Kasalanan ko bang natukso ako?'

'Kasalanam ko bang nagpadala ako sa mga haplos niya?'

Matapos kong umiyak ay ipinikit ko ang mga mata ko dahil ramdam ko na din ang bigat ng mga ito dahil sa pag iyak ko.

*End of Flashback*

Wild HeavenTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang