DÖNÜM NOKTASI

26. Bölüm

Oy verdiysek keyifli okumalar ballarım❤️ yorum yapmayı ihmal etmeyin olur mu😘 sizi seviyorum

26. Bölüm

🍁

Hırçın rüzgâr uzun saçlarını uçuştururken orada hâlâ bekliyordu. Hisleri yumak gibi olmuş, yüreğine ve beynine dolanmışken ne hissedeceğini şaşırmıştı. Formalite icabı evlendiği kocasının hayatında birinin olmasını niye bu kadar umursuyordu? Görmeyen gözlerle ileriye doğru adımlamaya başladığında ise kesik bir nefes aldı. Tufan'ın konuştuğu her bir sözcük kulağında yankılanıyor, onu neyin gerçekten yaraladığını kestiremiyordu.

Hâlbuki bir beklentisi de olmamıştı. Peki neydi şimdi yüreğini bu kadar daraltan mevzu?

Düşüncelerinin arasında içeriye adımlarken ayağı bir şeye takıldı ve çığlığı karanlıkta yankılanırken dizlerinin üstüne kapaklandı. Yüzünü buruşturduğunda dizlerinin ve soğuk zemine yapışan avuç içlerinin sızladığını hissediyordu ama o uzuvlarından daha çok acıyan başka bir yeri vardı. Bu duygudan nefret etti fakat elinde olan bir durum değildi.

Önce yeri oynatan ayak seslerini duydu, sonra da salonun ışığının yandığını ıslak zemine düşen aydınlıktan anladı. Bakışları hâlâ yerde, bir noktada kilitlenip kalmıştı ve karnına saplanan ağrı ile bir milim kıpırdayacak gücü kendinde bulamıyordu.

Balkonun açık kapısından zemine düşen iri gölge ile birlikte, Tufan'ın, "Hazan!" dediğini duydu.

Başını ağır bir şekilde kaldırıp ne hissettiğini dışa vurmayan yüz ifadesi Tufan'ı bulduğunda, o çoktan Hazan'ın yanında belirmişti.

"İyi misin, bir yerine bir şey oldu mu?" Tufan'ın sesinde hem endişe hem de öfke kol geziyordu.

Yere devrilen büyük saksıyı kenara itip Hazan'ın yanına çöktü. Genç kızın yüzünü kapatan saçlarını geriye çektiğinde ise onun üşüyen yüzünü, sıcak avuçlarının arasına alıp kaygıyla baktı.

"Bir şey söyle." dedi sabırsız bir sesle. "İyi misin diyorum?"

Hazan karmaşık duygularının arasında ona bakarken, Tufan genç kızın ellerini ve dizlerini kontrol etmeye başladı. Telaşlı gözleri yeniden yüzünü bulup her bir santimini dolandığında ise, "Görünürde bir şey yok ama ağrıyan bir yerin var mı?" diye sordu.

Hazan yutkundu ve gözlerini kaçırdı. "Bir şeyim yok."

Onun kollarının arasından çıkmaya çalışıp ayağa kalkacağı sırada Tufan buna izin vermedi. Hazan ise ilk defa onun merhametinden nefret ederek, tesiri güçlü bir şekilde kendi benliğine yayılan yakınlığını istemedi.

"Biraz dizim acıyor ama önemli değil." dedi mesafeli bir sesle. "Git sen."

Adamın kaşları çatıldı. "Ne demek git sen? Kalk hadi içeriye geçelim."

Sahiplenici güçlü ellerinden biri onun ince beline dolandı ve beraber ayağa kalktılar. Hazan dizinde hissettiği ağrıyla yüzünü buruşturdu fakat onun ilgisine daha fazla maruz kalmamak için sesini çıkarmamaya çalıştı. İçeriye doğru adımlarken dizinin ağrısından dolayı aksamaya başladığında ise Tufan bunu fark ederek genç kıza endişeyle baktı fakat Hazan ona değil yere bakıyordu.