@ខនដូរ ថេយ៉ុង
ថេយ៉ុង បេីកទ្វារចូលក្នុងខនដូររបស់ខ្លួនទាំងក្នុងដៃមានកាន់ថង់អ្វីជាច្រេីនជាប់នឹងដៃរបស់គេ មានទាំងរបស់ញាំនឹងរបស់ផ្សេងៗទៀតជាច្រេីន អ្នកកម្លោះយករបស់ទៅទុកដាក់ត្រឹមត្រូវហេីយ ក៏ដេីរចូលទៅក្នុងបន្ទប់ មិនមែនបន្ទប់របស់គេទេ គឺជាបន្ទប់របស់ ហូស៊ុក លេខាសំណណ្វចិត្តដែលកំពុងតែគេនៅក្នុងនោះ ។
«ហឹស»ចូលទៅដល់ក្នុងបន្ទប់ភ្លាម អ្វីដែលគេឃេីញនោះគឺ ហូស៊ុក កំពុងតែគេងលក់ស្កប់ស្កល់នៅលេីគ្រែរបស់គេដោយភាពគួរអោយស្រឡាញ់ គេមិនដែលដឹងនោះទេថាពាលដែលក្មេងម្នាកលនេះគេងវាគួរអោយ
ស្រឡាញ់បែបនេះឡេីយ មេីលចុះគេងអោបតុក្កតាអោយឡេីងក្រវៀនៗតែម្ដង ។
«ហេតុអីគួរអោយស្រឡាញ់យ៉ាងនេះ»ថេយ៉ុង នាយដាក់ខ្លួនអង្គុយក្បែររាងតូចថ្នមៗ នាយញញឹមស្រស់នឹងអង្អែលសក់របស់រាងតូច គេមិនដឹងដូចគ្នាថាហេតុអីរាល់ពេលគេនៅក្បែររាងតូច បេះដូងរបស់គេចេះតែលោតញាប់បែបនេះ តេីគេស្រឡាញ់រាងតូចមែនទេ វាអាចទៅរួចទេ ចុះបេីសិនជារាងតូចមិនដែលគិតដូចជាគេនោះ គេនឹងខូចចិត្តមែនទេ។ សំនួរជាច្រេីនលោតពេញខួរក្បាករបស់គេ តែនាយសង្ហាររហ័សវាស់ការគិតទាំងប៉ុន្មានចោលទាំងអស់ ពេលអ្នកដែលរាងតូចបម្រាស់ខ្លួនគេផ្ញាវិញ។
«ជេហ៊ូប ភ្ញាក់ឡេីងថ្ងៃត្រង់ហេីយ»នាយដាស់រាងតូចដោយសំឡេងស្រាលបំផុត ដៃក៏ប៉ះនឹងសក់ក្បាលទន់រលោងរបស់អ្នកខាងនោះដោយស្នាមញញឹម ។
«លោកថេយ៍»រាងតូចបេីកភ្នែកឡេីងក្រោយពីមានសំឡេងរំខាន ហេីយអ្វីដែលគេឃេីញមុនគេពេលដែលបេីកភ្នែកនោះគឺមុខដស្រស់សង្ហាររបស់លោកប្រធានកម្លោះរបស់គេនោះឯង ។
«មោះងេីបមក នឹងអាលញាំបាយថ្ងៃត្រង់ណា»ថេយ៉ុង សេីចបន្តិចនឹងរឹតពារបស់អ្នកខាងនោះ ដែលកំពុងតែធ្វេីមុខមីៗដោយសារតែមិនទាន់អស់ងងុយនៅឡេីយ នាហកម្លោះជួយលេីកបីកាយតូចឡេីង នឹងដេីរចេញទៅក្រៅដេីម្បីទៅញាំអាហារថ្ងៃត្រង់ជាមួយគ្នា។
