@ភូមិគ្រឹះផាក
ជីមីន ងេីបពីព្រលឹមធ្វេីអាហារពេលព្រឹកសម្រាប់ប៉ានឹងម៉ាក់របស់គេដោយផ្ទាល់ដៃ ព្រោះថានៅទីនេះគ្មានអ្នកបម្រេីទៀតនោះទេ
ដូច្នោះហេីយទេីបគេត្រូវធ្វេីខ្លួនឯង។
«កូនមីន»អ្នកម្ដាយចុះមកក៏ឃេីញកូនប្រុសកំពុងលេីកអាហារចេញពីផ្ទះដាក់នៅលេីតុទទួលភ្ញៀវ។
«អរុណសួស្ដីម៉ាក់ ចុះលោកប៉ាចុះមកឬនៅ»ជីមីន ញញឹមដាក់លោកស្រី នឹងថេីបថ្ពាល់គាត់មួយខ្សឺតតាមទម្លាប់ដែលធ្លាប់ធ្វេីពីមុន។
«ចុះមកអីឡូវហេីយកូន នេះកូនធ្វេីខ្លួនឯងមែនទេ»លោកស្រី អង្អែលសក់របស់កូនប្រុសបន្តិច នឹងសួរទៅកាន់ម្ហូបពីរបីមុខដែលនៅលេីតុ សុតតែជាអាហារបរទេស។
«បាទម៉ាក់ នេះម៉ាក់អង្គុយទៅចាំកូនទៅយកនំបុ័ងសិន»ថាហេីយកម្លោះសង្ហាររហ័សចូលទៅក្នុងផ្ទះបាយវិញ ហេីយលោកប្រុសកីចុះមកល្មម។
«អូននេះអូនអ្នកធ្វេីហេស៎»លោកផាក សួរទៅភរិយាទាំងឆ្ងល់ព្រោះព្រឹកនេះដូចជាពិសេសជារាល់ដង។
«អត់ទេកូនមីនអ្នកធ្វេីណាបង ឆាប់អង្គុយទៅកូនមកនឹងបានញាំជុំគ្នា»លោកស្រី ទាញដៃអោយស្វាមីអង្គុយចុះដេីម្បីញាំអាហារពេលព្រឹកជាមួយគ្នា ។
«អាមីន.....អាមីន»ថេយ៉ុង ដេីរចូលក្នុងផ្ទះនឹងស្រែកហៅមិត្តសម្លាញ់ ព្រោះតែគេមកដល់អត់មានឃេីញអ្នកណានោះទេ ចេះបានពូសន្តិសុខបេីកទ្វាអោយ កុំអីមិនដឹងបានចូលឬអត់ទៀត។
«រកអ្នកណានឹងក្មួយ»លោកស្រី ដេីរទៅរកប្រភពសំឡេង ទេីបឃេីញថាកម្លោះសង្ហារ គីម ថេយ៉ុង កំពុងតែដេីរចូលមកខាងក្នុងផ្ទះរបស់គាត់។
«អរសួស្ដីអ៊ុំស្រី អាមីន នៅទេបាទ»ថេយ៉ុង អោនគំនាបដាក់មនុស្សចាស់នឹងាួរទៅគាត់ទាំងញញឹមពព្រាយតាមទម្លាប់របស់គេ ។
«ចាស៣នៅតេីក្មួយ ជាមិត្តរបស់កូន មីន ឬ? »លោកស្រី សួរទាំងញញឹមទីកាន់នាយកម្លោះ។
«បាទអ៊ុំស្រី»ថេយ៉ុង
«គេនៅផ្ទះបាយ មោះចូលមកនឹងញាំអាហារពេលព្រឹកជុំគ្នា»លោកស្រី ចូលទៅដឹកដៃគេអោយចូលទៅញាំជាមួយគ្នា ។
