ŞİFACI ||TAMAMLANDI||

12. BÖLÜM - PARTİ

"Olivia? Hadi kuzen, uyan."

Peter'ın boğuk sesi öyle uzaktan geliyordu ki, bu sözlerin ona ait olduğunu anlamam zaman almıştı. Üzerimde tonlarca ağırlık varmış gibi hissediyordum. Gözlerimi açmak istiyor ama yapamıyordum. Boğazım fena halde acıyordu. Ciğerlerime dolan hava ciğerlerimi yakıyordu.

"Olivia, lütfen." dedi Peter yalvarırcasına. Sesindeki acı kendini belli ederken zorlukla açtım gözlerimi. Bir kaç kez öksürdüm. Boğazım parçalanıyormuş gibi hissetmiştim.

"Ne oldu?" diye sorabildim zorlukla. Yine öksürdüm. Her seferinde böyle acıyacak mıydı boğazım?

"Merak etme, Lola öldü. Sen de iyisin." diyerek yanımıza gelen kişi beni şaşırtmıştı. Oscar'ın burada ne işi vardı?

"Anlamıyorum. Nasıl?"

Kurduğum cümleye cümle demek pek mümkün değildi. Her konuşuşumda o kadar çok canım yanıyordu ki bir iki kelimeyle derdimi anlatmaya çalışıyordum.

*

Bir gün önce...

Peter'ın Ağzından...

Olivia'nın yanından ayrıldıktan sonra söylene söylene ormana gitmiştim. Oscar'ı bulmak çok zor olmamıştı. Buraya daha önce bir kez gelmiştim çünkü.

"Ne istiyorsun avcı?" diye sordu lafı dolandırmadan. Eğer aynı tarafta olmasaydık onu öldürmek için çoktan saldırmış olurdum. O bir vampirdi neticede ve ben de bie avcıydım.

"Olivia kabus gördü. Bu kez kendisinin öldüğünü gördü."

Onun gibi lafı uzatmamıştım. Zaten bu konuşma uzasın istemiyordum. Belli ki o da istemiyordu bunu.

Cebimdeki kağıdı çıkarıp ona uzatırken, "Böyle bir sembol gördüğünü söylüyor." dedim.

Bir kaç adımda yanıma geldi Oscar. Vampir özelliklerini kullanmıyor oluşu iyiydi. En azından bu şekilde normal bir insan gibi görünüyordu.

"Tapınağın sembolü bu. Aramızda dolaşıyorlar ya da uzaktan izliyorlar. Hangisi olduğundan emin değilim."

"İçimizdeki hainlere odaklanalım önce. Eğer kimseyi bulamazsak dışarıdaki tehlikelere bakarız."

Oscar başını salladı. Kağıdı bana geri verdi.

"Olivia kimlerle yakın."

Bir süre düşündüm. Biz vardık en başta ama asla ona zarar vermezdik. Kaldı ki yakın olduğu vampirlerdi asıl sorun. Bu yüzden bizim dışımızdakileri söyledim.

"Lola. Bir de Vanessa diye bir kız var ama o insan."

"Bir insanın şifacıyı öldürmek için ne gibi bir gerekçesi olabilir ki?"

Oscar'ın sorusu üzerine ellerim istemsizce yumruk şeklini aldı. Öfkelenmiştim çünkü o kıza zarar gelecekmiş gibi hissediyordum. İçimde onu korumak için tarifi imkansız bir his vardı ve bunun anlamını bilmiyordum.

Kendimi sakinleştirmek adına gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım. Dilimi dudaklarımın üzerinde gezdirip, derin bir nefes eşliğinde gözlerimi açtım.

"Kızın sevgilisi, Fred, bir vampir. Onun zarar görmesini istemiyor olabilir çünkü sen de biliyorsun ki şifacının her şeye nasıl son vereceği bilinmiyor."

"Öyleyse kızı takibe alıyoruz. Yarın gece bir parti vereceğim. Herkes orada olacak. Olivia'nın bu tarz ortamları sevmediğini biliyorum, o yüzden muhtemelen gelmez. Ve o kabusun gerçek olması için en uygun ortam sağlanır."