Zawgyi Ver
လမ္းတစ္ေလၽွာက္မွာ ပ်ံ႕လြင့္ေနတဲ့ ေရာ္ရြက္ေႂကြကေလးမ်ားႏွင့္ ေႏြဦးရဲ႕အေငြ႕အသက္မ်ား။
ျမဴေတြဆိုင္းကာ မႈန္မႈိင္းမႈိင္းႏွင့္မို႔ တစ္ခုခုကို လြမ္းေနတာလိုလို ေဆြးေနရသလို။
ေပါက္ပန္းနီနီေတြပ်ံ႕ၾကဲေနတဲ့လမ္းမႀကီးက အတိတ္တစ္ခုကို သတိရမိေစျပန္သည္။
ကားမွန္တံခါးကို ဖြင့္ခ်ၿပီးသည့္ေနာက္ လြမ္းေမာဖြယ္ အေငြ႕အသက္တို႔ကို တစ္ဝႀကီးရႈရႈိက္မိသည္။
ေလႏွင့္အတူ ငွက္ကေလးမ်ား၏ ပေယာဂမကင္းစြာ လြင့္ပါးလာသည့္ လက္ပံတစ္ပြင့္ဟာ သူ႔ထံပါး ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ ေႂကြက်လာခဲ့သည္။
ကားျပတင္းကိုျဖတ္ေက်ာ္ကာ သူ႔အေပၚမွာေႂကြက်လာသည့္ လက္ပံပြင့္ကေလးကို ခပ္ေဆြးေဆြးၾကည့္ရင္း မငိုေႂကြးပါဘဲ ေႂကြက်လာသည့္မ်က္ရည္စမ်ား။
အတိတ္က မေကာင္းခဲ့ေပမယ့္ အျဖစ္အပ်က္ေတြက လြမ္းေမာရတာပါပဲ။
"ေဟာ...ငိုျပန္ၿပီ
မင္းမွာလည္း လက္ပံပြင့္ၾကည့္ၿပီး ငိုလို႔ျဖစ္တာပဲ"
ေဘးကေန ကားေမာင္းရင္း ဝလႅာက တဗ်စ္ေတာက္ေတာက္လုပ္ေနသည္။
ႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ၾကာေအာင္ မေရာက္ျဖစ္ခဲ့သည့္ ဤေက်ာင္းေတာ္ႀကီးမွာလည္း အရင္လိုလြမ္းေမာဖြယ္ ေကာင္းေနဆဲ။
ေျပာင္းလဲသြားသည္ကေတာ့ အေဆာက္အဦမ်ားႏွင့္ေနရာတစ္ခ်ိဳ႕။
ေက်ာင္းေပါက္ဝက စိန္ပန္းပင္အိုႀကီးဆီက အနီေရာင္စိန္ပန္းပြင့္တို႔က ၿမိဳင္ၿမိဳင္ဆိုင္ဆိုင္ပြင့္ဖူးလို႔ေနသည္။
ဒီေနရာက ေက်ာင္းရဲ႕ စက္ဘီးစတန္းျဖစ္သည္။
ျမင္ေယာင္မိတဲ့ အတိတ္ကပံုရိပ္ေယာင္မ်ားဟာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာလည္း မေန႔တစ္ေန႔ကလိုပင္ စြဲထင္ေနဆဲ။
ရုတ္တရက္ေလေျပနဲ႔အတူ ၿငိတြယ္လာတဲ့ စိန္ပန္းပြင့္ဖတ္ငယ္ဟာ သူ႔ရဲ႕ဆံပင္ေတြအေပၚၿငိတြယ္ခ်ိန္ ဖယ္ရွားေပးလာသည့္ လက္ေခ်ာင္းရွည္မ်ား။
ထိုအခ်ိန္က ငယ္ရြယ္ေခ်ာေမာလွသည့္ သူ႔ကို ပထမဆံုးအေနနဲ႔အနီးကပ္ျမင္ဖူးခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။ရင္သပ္ရႈေမာရတဲ့ခံစားခ်က္ကလည္း ထိုအခ်ိန္တုန္းက အတိုင္းပင္။
"ေဟ့...အဲ့မွာ ဘာလုပ္ေနတာလဲ
သြားမယ္
ဟိုမွာ အခမ္းအနားက စေတာ့မယ္"
YOU ARE READING
Smile Again
Randomအရာရာကိုစြန္႔လႊတ္ၿပီး မင္းကိုပဲ ေရြးခ်ယ္ခဲ့တာေတာင္ တစ္စံုတစ္ေယာက္နဲ႔ယွဥ္လာတဲ့အခါ မင္းကေတာ့ ငါ့ကိုစြန္႔ပစ္ခဲ့တယ္.......။ ဒီအခ်စ္ေတြက မင္းနဲ႔ မထိုက္တန္ပါဘူးဆိုတဲ့ ေျဖသိမ့္စကားေလးရဲ႕ ေနာက္ကြယ္က နာက်င္ခံစားရမႈေတြကိုေတာ့ ဘယ္သူကမ်ားတာဝန္ယူေပးမွာလဲ...။ မ...
