Zawgyi Ver
မိုးေရထဲမွာ ေျပးလာေနတဲ့ ဝန္းရံခကို ဝလႅာ လွမ္းေတြ႔လိုက္ရသည္။
ဝလႅာက သူ႐ွိရာကို ေျပးလာေနၿပီး မိုးသံေလသံေတြၾကားထဲက ေအာ္ဟစ္ကာေျပာဆိုေနသည္။
"ဝန္းရံခ မင္းကို ေက်ာင္းထဲက ေစာင့္ေနဆိုတာကို ဘာလို႔ထြက္လာတာလဲ
ၾကည့္စမ္း အခုေတာ့ အကုန္ရြဲနစ္ေနၿပီ"
သူ႔ရဲ႕လက္ထဲကို ထိုးေပးလာတာက ေက်ာင္းအျပင္ကိုေျပးၿပီး အခုေလးတင္မွ သြားဝယ္လာတဲ့ မိုးကာအက်ႌအသစ္ကေလး.....။
"ေရာ့ ျမန္ျမန္ဝတ္"
ဝန္းရံခက မိုးကာအက်ႌကို ဝတ္ေနရင္း တစ္ကိုယ္လံုး စိုရြဲေနတဲ့ဝလႅာ့ကို ၾကည့္ေနမိသည္။
"မင္းကေရာ ဘာဝတ္မွာလဲ"
ဝလႅာက သူ႔ကိုယ္သူ ငံု႔ၾကည့္ၿပီး
"မဟုတ္လည္း ငါက ရြဲေနၿပီ ဘာမွ မဝတ္ေတာ့ဘူး
လုပ္ ျမန္ျမန္ ျပန္ရေအာင္ ခ်မ္းေနၿပီ"
ခပ္သြက္သြက္ ေခါင္းၿငိမ့္ျပရင္း ဝလႅာ့ရဲ႕ေက်ာပိုးအိတ္ကိုပါ ယူၿပီး ေ႐ွ႕တစ္ခု ေနာက္တစ္ခုပိုးထားကာ မိုးေရလံုေအာင္ အက်ႌျဖင့္ဖံုးထားေလသည္။
ဝလႅာက သူ႔ရဲ႕ ပံုစံကိုၾကည့္ကာ ျပံဳးစိစိနဲ႔
"ဝန္းရံခ မင္းက ဗိုက္ႀကီးသည္ႀကီး က်ေနတာပဲ"
"လိ့ကို ဗိုက္ႀကီးသည္လား
ဗိုက္ႀကီးသည္ၾကီး က်ေနရင္ ေကာက္တင္ေပးလိုက္"
ဝလႅာက တဟားဟားရယ္ၿပီး
"ေအးေအး တက္တက္ စက္ဘီးေပၚကို...
ဗိုက္ႀကီးသည္မို႔ တင္ေပးတာေနာ္"
ဝလႅာနင္းမယ့္ စက္ဘီးေပၚကို ခြတက္လိုက္ၿပီး ေနာက္ကေန ပုခံုးကို တဖတ္ဖတ္႐ုိက္ကာ
"သြားဟဲ့ ငါ့တပည့္ေလး''
ဝလႅာက နင္းေတာ့မယ့္ဆဲဆဲ စက္ဘီးကို ျပန္ရပ္လိုက္ၿပီး
"ေဟ်ာင့္...ဆင္းစမ္း"
"ဆင္းဘူး"
ေ႐ွ႕ကို စူထြက္လာတဲ့ အူယားစရာ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို လွမ္းဆြဲညႇစ္ေတာ့ ဝန္းရံခက အတင္းကာေရာဖယ္ၿပီး ဝလႅာ့ကို မွီရာေတြ လွမ္း႐ုိက္တယ္။
YOU ARE READING
Smile Again
Randomအရာရာကိုစြန္႔လႊတ္ၿပီး မင္းကိုပဲ ေရြးခ်ယ္ခဲ့တာေတာင္ တစ္စံုတစ္ေယာက္နဲ႔ယွဥ္လာတဲ့အခါ မင္းကေတာ့ ငါ့ကိုစြန္႔ပစ္ခဲ့တယ္.......။ ဒီအခ်စ္ေတြက မင္းနဲ႔ မထိုက္တန္ပါဘူးဆိုတဲ့ ေျဖသိမ့္စကားေလးရဲ႕ ေနာက္ကြယ္က နာက်င္ခံစားရမႈေတြကိုေတာ့ ဘယ္သူကမ်ားတာဝန္ယူေပးမွာလဲ...။ မ...
