☁️NEPHOPHILE☁️

☁️𝑴𝒂𝒕𝒆☁️

                  ☁️Happy 0/5 k voot☁️

پارت آخر امشب🙃 برید حالش رو ببرید💗

☁️☁️☁️☁️☁️☁️☁️☁️☁️☁️

مادرش با نگرانی و اضطراب داخل اتاقش قدم می‌زد و تهیونگ با کلافگی از این همه تشویش مادرش مشغول پوشیدن لباسش بود که زره‌ی نازکی رویش ایجاد شده بود.

- مادر، چرا انقدر نگرانید؟ فقط یه شکار تفریحیه؟

ملکه به تندی در حال قدم رو رفتن داخل اتاق پسر بود.

- اگه حالت بد شه؟ اگه حیوون بهت حمله کنه؟ اگه...

تهیونگ با قدم‌های بلند خودش را به مادرش می‌رساند و او را نیمه در آغوش می‌کشد.

- هیچ کدوم از این اگه‌ها قرار نیست اتفاق بیفتن ملکه، حتی قرار نیست توی این شکار کسی به گرگش تبدیل بهش مادر. فقط برای تفریحه و اینکه هرکس مهارت تیراندازی خودش رو ارزیبای کنه، منم نیاز به تفریح و استراحت دارم. باشه مادر؟

ملکه دستش را روی گونه‌ی پسرکش می‌گذارد و قطره اشکی می‌ریزد.

- اما من نگرانتم شاهزادم!

تهیونگ بوسه‌ای روی پیشانی مادرش می‌گذارد.

- لطفا نباشید، من تا قبل از شب به قصر برمی‌گردم و شما هم می‌فهمید که همه‌ش فقط دل نگرانیای الکی بودن. باشه؟

ملکه با تردید سرش را تکان می‌دهد که تهیونگ با لبخندی برمی‌گردد و پشت به مادرش می‌ایستد.

- می‌تونید بند زره‌ام رو ببندید مادر؟

ملکه با لبخند غمگینی مشغول بستن لباس پسرش می‌شود. چند دقیقه‌ای بعد هر دو از اقامتگاه بیرون رفته‌اند و زیر آسمان سپیده دم، سمت حیاط اصلی قصر می‌روند. جایی که قرار‌ بود با امپراطور همگی از آنجا به جنگل نزدیک پایتخت بروند.

وقتی با ملکه و ندیمه‌هایشان به آنجا رسیدند حدود سی سرباز و همراه با چند ژنرال و محافظ را دید. و البته برادر‌هایش و چهره‌ی فرمانده جئون را! که به طرز مسخره‌ای قلبش را به تپش انداخت.

- داروت پیشته پسرم؟

تهیونگ نگاهش را از جانگکوک گرفت و سرش را به نشانه‌ی تایید تکان داد.

- اما ژنرال مین اینجا چیکار میکنن؟ به نظرتون ایشونم میان مادر؟

ژنرال مین برادر مادرش بود، مین یونگی! اما خب تهیونگ زیاد رابطه‌ی نزدیکی با دایی‌اش نداشت.

- آره من ازش خواستم تا بیاد و مراقب تو باشه.

- مادر!

- حرف نباشه تهیونگ! نمی‌تونم روت ریسک کنم.

تهیونگ با اعصابی خراب بدون زدن حرف دیگری از ملکه فاصله گرفت و سمت جمعیت رفت. ناخودآگاه کنار جانگکوک ایستاد و خب...باز هم نمی‌دانست چرا!