Küçük bir odası bulunan hana yerleştiklerinde hâlâ sessiz kalan Taehyung biraz sinirlerini bozmaya başlıyor olsa da onunla empati kurmaya çabalıyordu, hiçbir zaman bir aileye sahip olmamıştı ve onlar tarafından bu şekilde davranılmanın nasıl hissettirdiğini bilmiyordu.
Elindeki çantayı ahşap sandalyenin üzerine bıraktıktan sonra yatağın üzerinde oturmakta olan Taehyung'a çevirdi bakışlarını, üzerindeki krem rengi kazağın kollarını parmakuçlarına kadar çekmiş halde, küçük bir çocuk misali oturuyordu.
Onu ilk gördüğünde güçlerle süslenmiş bir Alfa izlenimi veriyordu ama şu anki durumu için onu suçlayamazdı, bu eş olayının nasıl işlediği konusunda emin olamasa da onun acı çektiğini hissediyordu ve bu, onu üzüyordu. Taehyung gülümsediğinde çok güzel olurken böylesine hüzünle dolu olmamalıydı. "Yıkanmak ister misin?" diye sordu ona, Taehyung bakışlarını ellerinden kaldırarak ona baktı, başını sallayarak onayladıktan sonra ayaklandı.
Onun için çantasından temiz kıyafetler çıkardı ve yatağın üzerine bıraktı, han sahibinden yiyecek bir şeyler alacağını seslendikten sonra odadan ayrıldı. Han sahibi uzun, karton üzerine yazılmış danışma yazısının olduğu masanın arkasında duruyor, kalın deftere bir şeyler yazmaya çabalıyordu. "Merhaba." diye mırıldandı Jeongguk, Beta olan han sahibi başını kağıtlardan kaldırarak kendisine baktığında gülümsemeye çabaladı.
Kurtlarla dolu bu han kendini kötü hissetmesine sebep olsa da elinden gelen başka bir şey yoktu, odalarına sıcak yemek getirmesini söyledikten sonra ücreti öderken han sahibinin bakışları yüzünde gezindi. "Bir Vita..." diye mırıldandı, bunun hoşuna gitmediğini yüz ifadelerinden belli ediyordu ama aldırmamaya çabaladı, insanlara göre Vita kılığına girse bile bakışlardan kaçışı yoktu. Her zaman tuhaf olan olmaktan kaçamayacaktı.
Odaya döndüğünde Taehyung'u üzerini giyinmiş, saçlarını havlu ile kurulamaya çabalarken bulmak gülümsemesine sebep oldu, havluyu onun elinden alarak saçları kurutmaya kendi devam ederken Taehyung minik aynadan kendisine bakıyordu. Gözlerindeki kırgınlık kalbini acıtıyordu Jeongguk'un, onun yaralarını sarmak istiyordu ama imkânsızdı, bunu biliyordu.
Yemekler geldiğinde cam kenarındaki küçük masaya karşılıklı oturdular, Taehyung tavuk çorbasından bir kaşık alarak tadına bakarken onu izliyordu. "Çok baharatlı şeyler yiyemiyorum." dedi Taehyung, ona gülümseyerek baktıktan sonra başını salladı, "Aklımda bulunduracağım." diye mırıldandı Jeongguk ve bu uzun zaman sonra Taehyung'un dudaklarında tatlı bir gülümsenin oluşmasına sebep oldu.
