Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
3 • Bebeğim bütün dünyayı alıp senin ellerine verdim.
^ ^
Kapı vurma sesleri, Alfa kokuları ve korku.
Jeongguk gözlerini bunlar içinde açtığında birkaç saat önce türünü bildiğini söyleyen Kim Taehyung'un tüm kasaba halkı ile kapıya dayandığını ve hayatının sona erdiğini düşünmüştü.
Kapıyı açtığında karşısında gördüğü sadece üç kişiydi; Kim Taehyung, Park Jimin ve Yoon Hyesung.
Bakışları onların arasında gezinirken "Vita." dedi Hyesung, Taehyung ve Jimin'in ortalama boyunda bulunan, saçlarını sarıya boyamış Alfa her an bayılacak gibi duruyordu ve bu, gözlerini devirmek istemesine yol açtı.
"Karanlık Orman'da bir Siyah Panter görülmüş, bu gece."
Hyesung'un sözleri kaşlarını çatmasına sebep olurken bakışları onu çözmeye çabalayan Kim Taehyung'a gitti, o evinden ayrıldığında odasına girmiş ve bu evde son gecesini yaşamak için uykuya dalmıştı. "Siyah Panter mi?" diye sordu ilgisiz görünmeye çabalayan bir sesle, Taehyung'un onu denediğini düşünmeden edemiyordu.
"Onlar artık yok."
Omuz silkerek söylediği cümle ile bedenini kapıya yaslayarak gözlerini yumruk yaptığı elleri ile ovuşturdu, Jimin ve Hyesung'un kokuları midesini bulandırırken yüzünü buruşturmamak için savaş vermek zorundaydı. "Ama görülmüş." dedi Jimin oluşan sessizliği bozarak, "Gören kişi Bay Han, kendisi çok kıdemli bir Alfa'dır ve yanlış görme ihtimali yok." diye devam ettiğinde Jeongguk orta yaşlı adamı düşündü, Jimin haklıydı, onun hata yapma ihtimali yoktu.
Bir Siyah Panter'in daha varlığı gerilmesine sebep olurken bunu belli etmemeye çabalıyordu, "Neden buraya geldiniz?" diye sordu, dudakları aralanarak esnedi.
"Babam gönderdi, seni kontrol etmemiz için."
Taehyung ilk defa konuşurken bedenini kapıdan ayırdı, "Ben iyiyim, merak ettiğiniz için teşekkür ederim." dedi, uykusuna geri dönmek ve sabaha karşı uyanarak kasabayı terk etmek istiyordu. "Babam bu akşam burada sana eşlik etmemizi istedi, diğer Alfalar ormanda arama yapıyorlar." Taehyung'un iki altını andıran bal rengi gözleri, gözlerinden ayrılmadan konuşuyordu onunla. İç geçirerek geriye çekildi ve içeri girmeleri için onlara alan tanıdı.
Jeongguk'un yaşadığı ev küçüktü; salonda iki kişilik bir koltuk, bir tane bordo renkli eskimiş berjer, iki ahşap sandalyesi olan yuvarlak bir yemek masası vardı camın kenarına konulmuş. Eve ilk defa girenler gözlerini gizleyerek küçük odada gezdirirken "Güzelmiş." diye mırıldandı Jimin, bunun içten gelen bir beğeni olmadığını anlıyordu Jeongguk, babası kasabanın yarısına sahip birinden bu elden düşme evi beğenmesini bekleyemezdi elbette.
