The Wayward Son in Aklan

Kabanata 32. Ang Parents

Hindi ito ang inaasahan ko pagpunta ko rito sa Tagaytay, lalo pa, kasama ko ang anak ko. Kasi kung ako lang, hindi naman sa hindi ako proud kay Chamee, pero hindi kasi talaga ideal na dadalhin mo ang anak mo kung ipakikilala mo ang sarili mo sa tatay ng babaeng gusto mong pormahan. Kasi magtatanong agad 'yon e. Sasabihin, may anak ka na pala sa iba 'tapos yung anak ko naman ang kakanain mo. Hindi magandang tingnan kung ako ang tatay ni Alyna.

Pero kung tutuusin, wala naman talaga akong kasalanan. Single ako, wala akong naging girlfriend na legit. Marami akong napormahan pero yung naging kami na legal talaga, wala e.

Si Chamee, hindi rin naman akin talaga. Pero anak ko pa rin 'yon kahit hindi galing sa 'kin 'yon.

Kaya nga yung pagkasabog ko nang malaman kong kilala pala ako ng tatay ni Alyna, parang hindi kayang i-digest ng sikmura ko e.

Sabi niya, tawagin ko na raw siya ng kahit ano huwag lang sir. Ayoko namang tawaging tito o kaya papa, ang kapal naman ng apog ko n'on. Kaya nga ginaya ko na lang ang mga maid nila. Vice na rin ang tawag ko sa kanya.

Makuwento siya. Oo lang ako nang oo. Si Chamee, hinayaang asikasuhin ng maid nila na Jennifer ang pangalan.

Nasa may terrace pa rin kami pero malapit sa dulo, doon sa may bangin. Ayokong lumapit sa may railings, baka bigla akong itulak e. Palakad-lakad lang kami habang nagtatanong-tanong siya ng tungkol sa 'kin.

"Sa Bukang-Liwayway, minsan na kaming nakipag-partner sa kanila. Minsan, nakakasabayan namin sa donation drive. Nakapag-ribbon cutting na rin kami sa kanila dati. Galing ka pala roon."

Napatango-tango ako habang nakasunod sa kanya. "Inampon naman ho ako ng lolo ni Chamee noong eight years old ako. Sila ho ang nag-alaga sa 'kin. Magkasama kami ng tatay ni Chamee na lumaki."

"Si Aly, anak din 'yan ng kababata ko sa Batangas. Ang nanay niyan, dating mayor dito sa Tagaytay. Ang tatay niya ang kasama ko noon sa Bauan, sa may Batangas. Na-ambush ang van nila noong panahon pa ni Ramos, siya lang ang nakaligtas. E, 'ka ko, kawawa naman yung bata, walang kukuha, inampon ko na. Si Ruth pa naman, gusto ng anak na babae. Hindi pa 'ko nagtatanong, pumayag na agad na kunin siya."

Yung takot ko para sa sarili ko, parang lalong nadagdagan sa naririnig ko tungkol kay Alyna.

Ang saklap naman ng na-ambush. 'Tang ina, ang saklap na nga ng aksidente sa motor nina Pol at Gen, 'tapos malalaman ko na ganito? Hindi ko malunok yung na-ambush na parte sa magulang ni Alyna.

"Maliit pa 'yan siya. Kasing-edad lang yata ng anak mo noong nangyari. Pero alam naman niya kung sino ang mga magulang niya, kinukuwento naman namin. Saka ayoko ng nararamdaman niya na parang hindi siya anak o ano. Paborito 'yan ng lolo niyan, yung daddy ni Ruth. Madaldal kasi. E yung lolo niya, madaldal din. Mana-mana na sila."

Gusto ko rin sanang sabihin na yung anak ko, nahawa na rin, kaso baka sabihin ni Vice, sinisiraan ko si Alyna sa harapan niya.

"Gener, nasaan na ang anak mong magaling?"

Nanlaki agad ang mga mata ko nang marinig ang boses ni Boss Ruth. Yung kaba ko kanina na patong-patong na, trumiple pa! Putaragis, yung boss ko, nandito na.

"O, nandiyan na pala si Mami. Ma! Come here."

Ang bilis ng higop ko ng hangin saka ko pinigil nang pandilatan ako ng mata ni Boss Ruth mula roon sa glass door.

"Sandro! Oh my goodness, at last, nakarating ka rin ditong bata ka!" Ang bilis ng lakad niya palapit sa 'kin kaya napahakbang ako paatras.

"Ih!" Napatalon ako nang kaunti sa puwesto ko nang bigla niya 'kong hampasin sa braso. "Boss naman!"