Και αν σε μισώ...σ'αγαπάω... (GW15)

Κεφάλαιο 26

Η Μαίρη φοβήθηκε, κατάλαβε ότι κάτι πιο σοβαρό από ότι πήγαινε το μυαλό της είχε συμβεί. Ο Γιώργος ακουγόταν πολύ ανήσυχος, φοβισμένος, τρομαγμένος. Απαίτησε να της πει τι είχε συμβεί, γιατί ο γιος της είχε ταραχτεί τόσο πολύ όταν νόμιζε ότι είδε την Εβελίνα και γιατί ο Γιώργος κατάλαβε αμέσως ότι ήταν αδύνατο να την έχει συναντήσει η ίδια; Όσο και αν επέμεινε και αν φώναξε, ο Γιώργος δεν της είπε ούτε λέξη. Ίσα, ίσα για πρώτη φορά τόσα χρόνια που τον γνώριζε της μίλησε απότομα και δεν έπαψε να τονίζει πως ότι το ψέμα που είχε πει η Μαίρη θα έφερνε πολλά προβλήματα σε όλους. Τελικά το μόνο που κατάφερε ήταν να τον πείσει, να πάει να βρει τον Στράτο και μετά να τον πάει στο σπίτι της για να σιγουρευτεί ότι είναι καλά.

Ο Γιώργος ήξερε που θα βρει τον φίλο του, ήταν βέβαιος πως αφού πίστευε ότι η Εβελίνα είχε γυρίσει θα πήγαινε πρώτα από όλα τα μέρη στο σπίτι της. Και εκεί τον βρήκε, να περιμένει έξω από την πόρτα της, ενώ είχε γίνει στουπί από το ποτό. Τον σήκωσε με το ζόρι και αφού του εξήγησε πως η μητέρα του, του είχε πει ψέματα τον κουβάλησε μέχρι το αυτοκίνητο του. καταλάβαινε την ταραχή του φίλου του, την αγωνία, τα νεύρα, τον φόβο, το μίσος, ήταν όλα απόλυτα φυσιολογικά. Άλλωστε ήξερε και αυτός ότι η Εβελίνα ήταν η αιτία που ο φίλος του είχε καταστρέψει την ζωή του, την σχέση του με την Μαρίνα και η αιτία κυρίως που είχε χάσει το παιδί του. και αν μπορούσε να δεχτεί ότι έχασε την Μαρίνα, τον χαμό του παιδιού του δεν τον άντεξε ποτέ.

-Πάμε σπίτι της μάνας σου, να μιλήσετε. Κάτι ξέρει Στράτο. Πάμε να ξεμεθύσεις και να τα πείτε.

-Φίλε...αν γύρισε...αν γυρίσει ποτέ...θα την σκοτώσω αυτή την φορά. Στο ορκίζομαι θα την σκοτώσω. Είπε ο Στράτος μέσα στο μεθύσι του και έγειρε στο κάθισμα κοιτάζοντας έξω από το παράθυρο σαν χαμένος. Ο Γιώργος ανησυχούσε πολύ, ήξερε ότι ο φίλος του δεν ήταν καλά, είχε να τον δει έτσι από τότε που....

-Λυπάμαι Στράτο, το παιδί...το χάσατε, είπε ο γιατρός προσπαθώντας με το ύφος του να δείξει την συμπαράσταση του, άλλωστε τι μπορούσε να κάνει ο άνθρωπος; Τα νέα που είχε δεν μπορούσαν να μεταφερθούν με ήπιο τρόπο, ήταν πολύ βαρύ αυτό που είχε να κάνει.

Ο Στράτος μόλις τον άκουσε κατέρρευσε, έπεσε σε μια καρέκλα, έκρυψε το πρόσωπο του στις παλάμες του και ξέσπασε σε κλάματα. Οι υπόλοιποι έπεσαν επάνω του προσπαθώντας να τον παρηγορήσουν, χωρίς να ξέρουν και οι ίδιοι τι να πουν και πώς να το πουν. Ήταν μεγάλο το σοκ για όλους. Εκτός από την Εβελίνα.