Και αν σε μισώ...σ'αγαπάω... (GW15)

Κεφάλαιο 20

-Κοίτα Μαρίνα, είχα πολλούς ενδοιασμούς πριν σου δώσω αυτή την θέση, η ηλικία σου και η μικρή σου πείρα με φόβισαν. Αλλά έδειξες τέτοια τόλμη, πειθαρχία και τέτοιο πείσμα που δεν είχα την παραμικρή αμφιβολία όταν πια σου ανακοίνωσα την προαγωγή σου. Και με έβγαλες ασπροπρόσωπο, όλο αυτόν τον καιρό τα πας περίφημα. Καλύτερα από πολλούς άλλους, και ξέρεις ότι δεν μου αρέσουν οι συγκρίσεις αλλά στην προκειμένη περίπτωση πρέπει να κάνω συγκρίσεις για να πάρω κάποιες αποφάσεις.

Σταμάτησε για λίγο και πήρε μια ανάσα πριν συνεχίσει, σε αντίθεση με εμένα που ούτε ανάσα μπορούσα να πάρω και που θα ορκιζόμουν πως η καρδιά μου είχε σταματήσει. Τόσο μεγάλη εισαγωγή για να με απολύσει; Δεν μου το έλεγε μια και έξω να τελειώνουμε καλύτερα; Γιατί με βασάνιζε;

-Λοιπόν, θα στο πω μια και καλή, αυτή τη στιγμή στο τμήμα αυτό οι καλύτεροι είστε εσύ και ο Στράτος. Το ξέρεις αυτό, και το γνωρίζουν και οι άλλοι μέτοχοι καλά. Υπάρχει όμως ένα θέμα, για τους άλλους αδιάφορο. Αλλά για εμένα που ο Στράτος είναι γιός μου και που εσύ είσαι σαν παιδί μου τόσα χρόνια είναι δύσκολο θέμα.

Αυτό ήταν, ήθελαν να διώξουν κάποιον και ο κλήρος είχε πέσει σε εμένα. Αλλά βέβαια, λογικό ήταν, ποιόν θα έδιωχνε, το ίδιο του το παιδί; Σαν πολλά δεν ήθελα και εγώ; Άλλωστε ο Στράτος ήταν άψογος στη δουλειά του, δεν είχε δώσει καμία αφορμή και ήταν σίγουρα και καλύτερος από εμένα. Πάει, έπρεπε να μπω στο ταμείο ανεργίας, γαμώτο, ούτε καν πως γίνεται αυτό δεν ήξερα, τι θα έκανα τώρα; Ο Χριστόφορος κατάλαβε ότι είχα σταματήσει να τον ακούω και είχα χαθεί στις σκέψεις μου, ίσως είδε και τον τρόμο στα μάτια μου και βιάστηκε να συνεχίσει.

-Μαρίνα μου, μιλάμε για πολλά λεφτά. Εγώ πρότεινα να είναι μόνο ο ένας από τους δύο σας αλλά οι υπόλοιποι επέμεναν, η και οι δυο σας ή κανείς.

-Τι θα απολύσετε και τον Στράτο;, μου ξέφυγε χωρίς να το θέλω.

-Γιατί να απολύσω τον Στράτο; Τι λες Μαρίνα; Δεν σου μιλάω για απόλυση, σου μιλάω για τους νέους πελάτες που κλείσαμε στην Πάτρα. Θα πρέπει να συνεργαστείς με τον Στράτο, αυτό σου λέω τόση ώρα, ότι καταλαβαίνω πως θα σας είναι δύσκολο, αλλά όλοι επιμένουν ότι αν είστε εσείς οι δύο μαζί κάνετε θαύματα. Δεν μπορώ να τους πάω και κόντρα.

-Δηλαδή δεν με φώναξες για να με απολύσεις; Συνέχισα εγώ σαστισμένη ακόμα.

-Σύνελθε, φώναξε ο Χριστόφορος χωρίς να καταλαβαίνει γιατί ήμουν έτσι. Θα συνεννοηθούμε σήμερα;