"Geç Kaldın"

23. Bölüm: "Gerçekler, Part 1"

Sanırım herkesin beklediği bölüme geldik...

Uzatmak isterdim burayı, uzatıp sıkmak. Fakat bölüm başlığınıbokyanın buraları okutacağını sanmıyorum bdvsmzhzzn

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın şimdiden teşekkürler iyi okumalar

Bölüm şarkısı: Ebru Yaşar~ Ben ne yangınlar gördüm?

23. Bölüm: "Gerçekler"
"Karının isteği uzere kurduğun oyunu ilk bozan sen olmuşsun babacığım."

🍂

Masadaki herkes şaşkınlıkla birbirlerine bakarken tüm odayı bir ses doldurdu. Levent Bey'in sorgudaki sesi doldurdu. "Larin de intihar- Efendim?" 

 Amir "Siz ne kadar arama kayıtlarına ulaşmamıza izin vermeseniz de, yalan söyleseniz de gerçeğin bir gün ortaya çıkmak gibi bir özelliği var." Dediğinde Meriç kahkaha attı.  Sonra tüm gözler ona döndü. "Karının isteği üzerine kurduğun oyunu ilk bozan sen olmuşsun babacığım. Sonra gelip bana kızıyorsun, ayıp cidden." 

Etrafa anlamayan gözlerle bakan Elif, Ayça, Yaman ve Yiğit'in ortada dönen sohbetten bir şey anlamadıklarını anladı Amir. 

"Kim başlıyor?" Dediğinde Meriç elini kaldırdı. Amir eliyle başlamasını işaret edince Meriç derin bir nefes verdi ardından tekrar güldü.

"Larin," En azından artık ismini kullanabiliyordu. "Bir gece yanıma geldi ve onu tekrar şu an olduğu yamaca  götürmemi istedi." Dediğinde Amirle göz göze geldi. "Üçüncü ve son birlikte gidişimizdi." Dedi açıklar gibi. "Oradaki kaldırılan banklara oturduk ve bir süreli sessizliğin ardından konuşmaya başladı."

/24 Kasım 2021, Çarşamba, Larin'in ağzından/

Bugün öğlen Elif'in söylediklerinden sonra Meriç'le birlikte o yamaca geldik. Ne olduğunu, nasıl olduğunu ve neden olduğunu ondan öğrenmem gerekti. Ve zor da olsa sormam gerekti. 

"Bir iddiaya girmiştik hatırlıyor musun?" Diye sordum kısık sesimle. 

Meriç'in kaşları çatıldı. "Hangisi sevgilim?" O an ilk defa bana sevgilim demesi bana dokundu. Yutkundum. "Voleybol." Dedim ona bakmadan. 

Bir şey olduğunu anlamış olacak ki elini uzatıp elimi tutmaya çalıştı. Fakat çalışmakla kaldı çünkü elimi çektim. "Larin ne oluyor?" Dediğinde sessiz kaldım. "Evet hatırlıyorum."

"Ben isteğimi kullanmamıştım." Dedim kendi kendime. Derin bir nefes verip gözlerimi gözlerine değdirdim. "Şu an kullanmak istiyorum." Merim kaşlarını çatıp başını salladı. Ardından güldü. "Boş yere stres olmuşum. Ne istiyorsun sevgilim?" 

"Gerçekleri anlatmanı." Dedim keskin sesimle. Meriç bana baktı. Anlamıştı. Başını eğdi. "Hangi gerçekler?" Bende onun gibi başımı eğdim. "Kaç şey saklıyorsun?"

Meriç gözlerini kaçırdı ve etrafa bakındı. Saçlarını geçirirken geçirirken gözlerim saçlarına çıktı ve göz göze geldik. "Kim söyledi?" O da ciddileşmişti.

"Üç kişi arasında bilmesini en istemediğim, bilse bile sizden değil de ondan öğrenmek istemediğim kişiden öğrendim maalesef." Dedim sinirle. "Sana bir üçüncüsünün olmayacağını söyledim. Beni üçüncü kırışında seni sileceğimi söyledim... Bitti bu kadar."

"Elif söylemiş. Kurtlu olduğu için yerinde duramıyor kendisi." Derken sinirle Elif'e bakıyordu Meriç. Elif ise başını eğmiş masa altından elleriyle oynuyordu. "Neyse..."