"Geç Kaldın"

1. Bölüm:"Başlangıç"

Yeni bir hikayeye yelken açıyoruz. Uzun bir yolculuk olacak, kemerlerinizi takın :)

Çok bir şey demek istemiyorum, direkt okumaya geçin. Fakat öncelikle;

-Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın. 💓

06/05/20
🏁 Başlangıç tarihiniz buraya yazın?

Bölüm şarkısı: Nil Karaibrahimgil~ Gençliğime Sevgilerle

1. Bölüm: "Başlangıç"
"Ben Larin Kandemir..."

🌫

"Kız burada amirim." Murat sese döndü ve alt rütbe çalışanların yanına gitti. "Ölmüş mü?" Diye sordu soğuk ve kendinden emin bir sesle.

Komiser Ada eğilip iki parmağını kızın boynuna, şah damarının üzerine yerleştirdi. "Ölmüş." Dedi Ada üzüntülü fakat sert bir sesle.

Amir Murat bunu zaten anlamıştı çünkü önlerindeki ceset bir günden fazladır buradaydı ve kurumuş kan kokmaya başlamış, etrafında sinekler dolanmaya başlamıştı. "Olay yeri inceleme burayı incelerken kızı morga götürün ve ailesini bulup, arayın." Dedi Amir Murat mekanik bir sesle.

Etraf kırmızı maviydi. Siren sesleri kulakları dolduruyor, polisler ve ambulanslar burayı çevrelemiş, etrafa şeritler çekilmiştiler. Magazinler etrafa talan etmiş olayı öğrenmeye çalışırken herkesin sinirleri gergindi. Peki buraya, bu duruma nasıl gelmiştik?

🍂

"Geciktin." Dedim kapıya dönerek. "Geç içeri, hemen yerini al." Dediğimde çantasını köşeye atarak hızla karışma geçti ve diğerleriyle birlikte yaptığım ısınma haraketlerini yapmaya başladı. "Hafta sonunuz nasıl geçti kızlar?" Diye sorduğumda bir dizimi kırıp sağ bacağımı ayağım pointteyken ileri uzattım. Takımda benimle birlikte yaparken biri sorumu cevapladı.

"Klasik ödev yaparak, senin nasıl geçti seule?" Bir kez daha çarpmıştı yüzüme. Fakat bunun için o kızı suçlamayacaktım. Çünkü zamanında sen dedin. Siyah taraf kendini gösterdi ve birden nötr bir hal aldım.

"Teşekkür ederim. Herkes hazırsa Eda Hoca gelir birazdan. A-B karışık maç yapacağız." Dediğimde herkes sevinmişti. Çünkü A'ya karşı B yaptığımızda her zaman A yeniyordu. "A-B olarak ayrılın." Okulun iki tane takımı vardı. A genelde büyüklerin olduğu ve daha iyi olan takım. B ise yeni gelenlerin şansını denemesi ve biraz daha küçükler içindi. "Deren-Asya-Ece-Beril-İrem-Elif siz karşıya geçin. Kalanlar bu tarafa gelsin." Dediğimde herkes yerlerine geçti.

Yapacağımız maç hakkında konuşurken bir ses duyuldu. "Larin," arkama dönüp hocaya baktım. "Efendim hocam?"

Ben Larin Kandemir, herkesin yerinde olmak istediği okulun popüler kızı. Peki hayatımı okuyunca hala aynı fikirde mi olacaksın, hala benim yerimde olmak mı isteyeceksin? Bence okuduktan sonra konuşalım...

"Hepiniz hazırsınız değil mi?" Karşı takıma baktığımda bir baş haraketiyle hazır olduklarını belirtiler. "Bizler hazırız hocam, maça başlamak için sizi bekliyoruz." Dediğmde filenin yanına geçti. "Üçten geriye sayıyorum. 3...." Maçı karşı taraftan Ece başlatıyordu. Her zamanki gibi kilitlenmiş gözlerle bana bakıyordu. Bu demek ki bana atarak başlıyacak. "2..." Dediğinde hafif eğilip pozisyon aldım. "1." Dediğinde Ece güzel bir servisle topu bana attı. Parmak pasla karşıya Beril'e gönderdim.

Beril incelediğim kadarıyla her zaman arka üçlüye atıp sahadan çıkarmayı planlıyordu. Bunu maç öncesi arka üçlüye söylediğim için şanslıydık. Çünkü havadan attığı için öndekilere topa değme şansı tanımıyordu.