Arslan ve Çise'nin hikayesine benimle birlikte tanıklık etmeye ne dersiniz...
▪KESİT▪
" Beni asla bırakmayacaksın değil mi ? "
Hıçkırıklarımın arasında sorduğum soruya bedenimi bırakmak istemezcesine sıkarak
" Asla...Bir tek sen! Hayatımda bir tek s...
Duyduğum çıtırtı sesleriyle birlikte uykumdan uyandığımda Arslan'ın hazırlandığını görmüştüm. Uyandığımı henüz farketmemiş bir şekilde gömleğini giyiniyordu.
Arslan temsili :
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
" İşe mi ? "
Sorduğum soruyla birlikte önünü bana dönen koca adam şefkatli gözleriyle önce beni güzelce bir süzüp sonra da kafasını olumlu anlamda sallamıştı.
" Gelirken ne alayım bebeğim ? "
Sorduğu soruya olumsuz anlamda başımı salladım.
" Canım bir şey istemiyor şimdilik. İsterse arar söylerim. "
" Tamam güzelim. " dedikten sonra gelip sıkıca sarılıp anlımı da öpen Arslan ceketini giyerek odadan çıkmıştı.
Ben ise daha fazla yatakta durmamak için ayağa kalkıp banyoya ilerlemeye başladım. Kısa süre içerisinde tüm rutin işlerimi hallettikten sonra üzerime rahat bir şeyler giyinip aşağıya inmiştim.
Mutfağın önünden geçmem bile karnımın guruldamasına yetiyordu. Hızla kendime bir şeyler hazırlayıp yemeye başlamıştım.
▪▪▪▪
Çalan telefonumla birlikte elimdeki kitabı koltuğun üzerine koyup masanın üzerindeki telefonumu elime aldım. Arslan arıyordu. Tabiki şaşırmamıştım...
" Efendim canım. "
' Güzelim , yemeği dışarda yiyelim diyorum. Seni gelir bir saat sonra alırım. '
Arslan'ın dediğine cevap vermekte gecikmemiştim.
" Ben hazırlanır gelirim. Sen işlerini hallet. Ordan da birlikte geçer yemeğimizi yeriz. "
Cümlem biter bitmez beni yanıtlayan kocama görmese de tebessüm etmiştim.
' Öyle olsun bakalım. Dikkatli gel...'
" Tamam. Merak etme sen..."
Telefonu kapattıktan sonra hızla ayaklanıp merdivenlere yönelmiştim. Odaya girdikten hemen sonra giyinme odasına geçip hızlıca hazırlanmaya başladım.
Kısa süre içinde her haliyle hazır olduğumda ikiz oldukları için daha küçük olmalarına rağmen belli olan karnımı biraz okşayıp odadan çıkmıştım. Merdivenlerin sonuna geldiğimde ise masanın üzerindeki çikolatamı alıp evden çıktım.
Turgut ve İlyas beni anında karşıladıklarında tebessüm ederek konuştum.
" Hanginizin işi yoksa benimle gelsin. "
İlyas önüme atlayıp " Tamamdır yengem " diyerek peşime takıldığında Turgut işinin başına geri dönmüş biz ise arabaya yerleşmiştik. Çikolatamı yiyerek yolun akıp gitmesini izlemeye başlamıştım.
