ÇİSE'M

34

Uykunun bedenimi terketmesiyle birlikte gözlerimi aralamıştım. Bedenime dolanan kolların sahibiyle gülmeden edemedim. Gece beni yanına almıştı demekki... Alacağını zaten biliyordum. Bu yüzden büyük bir şok yaşamamıştım.

İyi yaptım hee! Haketti bir daha beni merakta bırakmamayı öğrenirdi artık...

Yataktan kalktıktan sonra günlük rutin işlerimi halletmiştim. Şükür ki bir hafta sonra mezun oluyordum. Giyinme odasına girip dolaptan siyah diz üstü bir kot etek ve ince siyah bir sweat aldıktan sonra giyinmeye başlamıştım.

Son olarak hafif bir makyaj yapıp saçlarımı kendi dalgalı haline bıraktım. Postallarımı da ayağıma geçirerek odadan çıkmıştım.

Karşımda takımını giymiş gömleğini ilikleyen bir adet Arslan Kara gördüğümde tepki vermemiştim.

Ceketini de üzerine geçirdikten sonra ağır adımlarla yanıma gelip dibime girdi.

" Şu etekleri beni deli etmek için giyiniyorsun değil mi ? "

Dediğine gülmüştüm.

" Arslan hadi evlenmeden önce yanında değildim kıskanıyordun , anladım. Evliyiz be adam evli! beni tanımayan yok dönüp yüzüme bile bakmıyor kimse saygıdan. İstirham ederim kıyafetlerime karışma. "

Dedimlerime son derece ciddi cevap vermişti.

" Tamam güzelim nasil istersen öyle olsun. Bu kısalığı geçerse..."

" Geçmez geçmez. O kadarını da ben giymem zaten. Hadi beni okuluma bırak. "

Dediklerimle birlikte elimi tutarak odadan çıkarıp merdivenlerden indirmeye başlamıştı bile...

Bahçeye çıktığımızda Turgut ve bir kaç koruma daha peşimize takılmıştı. Kısa bir süre içerisinde arabaya bindiğimizde yola koyulmuştuk.

" Beni sinirlendirecek herhangi bir olay yaşanmaz değil mi karıcım!!! "

İmayla söylediklerine ben de onun gibi cevap vermiştim.

" Yaşanmaz kocacım! "

Okulun önüne geldiğimizde yanaklarımdan ve anlımdan öpen Arslan'a sinirli bir bakış attım.

" Hâlâ sinirliyim sana barışmadım! "

Arabadan inerken sinirle bana bakan adam görüntüsünün aksine şefkat barındıran sesiyle

" Barışacaksın barışacaksın! " demişti.

Dediğine sadece gülüp arkamı dönerek okula ilerlemeye başladım. Adam ona küsmeme bile dayanamıyordu resmen... Okulun içine girdiğimde Turgut'ların daha gelmediğini görmüştüm. Işıklara takılmışlardı demekki...

Barbaros'ları etrafta göremezken Yaman itinin Aşkım'ı çardakların orda sıkıştırdığını görmüştüm. Sinirli bir şekilde hızla yanlarına gittiğimde Aşkım'ın kolundan tutan kolunu itip Aşkım'ı yanıma çektim.

" Ne istiyorsun hayvan! Rahat bırak kardeşimi. "

Sesim sinirli ve sert çıkmıştı

( Aşkım ) " Sakin ol kuzum "

( Kutay ) " Oooo bakın kimler burdaymış... Namı diğer yenge!! "

" Kes be geri zekalı herif!

Ben sinirle konuşurken koşarak gelen Turgut ve korumalara takılmıştı gözlerim.

" Ulan it sen kimin yengesini sinirlendiriyorsun!!! "