ÇİSE'M

6

Dersin bitişini belirleyen zili duyduğumda oturduğum yerden kalkıp  Her zamanki gibi Aşkım'la birlikte çıkışa ilerlemeye başlamıştım.

Çıkış kapısında Aşkım ve diğerleriyle ayrıldıktan sonra evimin yolunu tutarak büyük adımlarla yürümeye başladım. Acilen eve gidip yemek yemem gerekliydi.

Tam yolu yarıladığım sırada karşıma çıkan Görkem ve Sait'le birlikte olduğum yerde durdum. Eğer geçip gitmemi isteselerdi tam önümde durmazlardı öyle değil mi ???

" Ne var " diye sordum bıkkınca eve gitmek istiyordum artık.

" Murat , nerde ? "

Görkem'in saçma sorusundan sonra ilk başta bir şey diyemesem de sonradan konuşmaya başlamıştım.

" Ben nerden biliyim Görkem.. Ben de en son ağzı burnu kırık görmüştüm. "

Verdiğim cevaptan tatmin olmamış gibi bir kaç adım atarak üstüme gelmeye başlayan Görkem sinirli görünüyordu.  Bense sadece olduğum yerde durup ne yapmaya çalıştığını izliyordum.

" Arslan gelip onu aldı. Bilmiyormuş gibi davranma! Arslan'ın neyi oluyorsun bilmiyorum. Ama arkadaşımızı bize geri verin. Aksi takdirde..."

Tam biraz daha üstüme yürümüş konuşmasına devam edicekti ki arkadan biri kolunu omzuma atarak Görkemi susturmuş ve konuşmasına devam etmişti.

" Aksi takdirde ? Ben söyliyeyim.. Kardeşimden uzak durmadığınız takdirde seni de sikerim grubunu da sikerim. Hatta biliyor musun bana gerek kalmadan Murat'ı alıp burdan götüren adam bu işi kökünden halleder. Yani sülalenizi siker... "

Cihangir'in söylediklerinden sonra sinirle bağırarak konuşan Görkem , cümlesi bittikten sonra defolup gitmişti.

" Bu iş burda bitmedi Cihangir. Hesaplaşacağız..."

Görkem gittikten sonra Cihangir'in kolunun altından çıkarak konuşmaya başladım.

" Senin ne işin var burda ? "

Sorduğum soruya elinde yeni farkettiğim eteği göstererek tebessüm eden Cihangir'e bende tebessüm ederek

" Ah! Unutmuşum sağol. " dedim ve eteği elinden alarak çantama koydum.

" Ne olur ne olmaz seni eve ben bırakayım. Düş önüme..."

Cihangir 1.87'lik boyuyla tepemde bana emir verdiğinde ister istemez olumlu anlamda kafamı sallayıp dediği gibi önüne düşmüştüm.

Hepsinin boyu deve gibiydi... 1.66 boyla yanlarında fare gibi kalsam da Aşkım'ında boyu benimle aynı olduğundan yabancılık çekmiyordum...

" Bu Arslan denilen adam kim Cihangir. Görkem onun akrabası falan olduğumu düşünüyor da. Şu okula gelen deri ceketli adam mı ? "

Aklıma takılan soruyu pat diye karşımdaki adama sorduğumda bir iki kere öksürerek derince nefes almıştı sanırım cevap verecekti...

Cihangir'den devam :

Çise'yi bugünde evine kadar takip etmeyi ben üstlenmiştim. Görkemlerle tartıştığını görünce biraz bekleyip yanına giderek olaya el attım.

Çise'yi eve bırakma konusunda ikna ettiğimde başıma geleceklerden tamamen habersizdim...

Sorduğu soruya ilk başta ne diyecegimi bilemeyip bir iki kere öksürmüştüm.
Sonra aklıma gelen ilk şeyi söyledim ve tepkisini beklemeye başladım.

" Ha yok Arslan başka biri... O gördüğün benim abim. İsmi Kara... Iıı.. Aşkım'ı görmeye gelmişti. " 

İlk başta kaşlarını çatsa da sonradan tebessüm etti.