ÇİSE'M

25

Duran arabayla birlikte hızla indiğimde arkamdan Arslan'ın da geldiğini anlamıştım. İçeri girip merdivenlere yöneldim. Şimdi durupta Arslan'la kavga etmek istemiyordum. Onun siniriyle baş edemezdim. Ne zaman kavga etsek kendine zarar veriyordu manyak!

Odaya girdikten sonra kapıyı kilitlemiştim. Rahat rahat hazırlanmak istiyordum.

▪▪▪

Son olarak makyajımıda yaptıktan sonra tek bant siyah topuklu ayakkabılarımı giyinerek son kez aynadan kendime bakmıştım.

Kapıya alacaklı gibi vuran Arslan çok bile dayanmıştı.

" Aç kapıyı! Kendine mi zarar veriyorsun Çise! AÇSANAA!!! "

Dediklerine gözlerimi devirip bağırmıştım.

" Hazırlanıyorum Arslan. Bekle biraz! "

Aynada kendime biraz daha bakmaya devam etmiştim.

Siyah sırt dekolteli biraz kısa siyah elbisem üstüme tam oturmuştu. Bu kadar yakışacağını ben bile düşünmemiştim açıkçası... Saçlarımı topuz yapıp makyajımı da sade yapmıştım.

Çantamı yataktan almak için ilerlediğimde kapının kırılma sesinden dolayı korkudan çığlık atmıştım.

" Aç diyorum ulan aç aç! Bir dediğimi de y..."

Göz göze geldiğimizde korkudan dilimi yutmuş gibiydim... Arslan ise kırmızı gözlerle dilini yutmuş bir şekilde bana bakıyordu.

Kendine gelmiş gibi bir iki adımda yanıma gelip sıkıca sarılmıştı. Bu hareketine anlam verememiştim.

" Ulan...Ulan! Bana kızdın kendine bir bok yaptın diye delirdim! Niye kilitliyorsun kapıyı aklım çıktı güzelim be aklım çıktı!! "

Beni kendinden ayırdığında gözleri hala bedenim ve yüzüm arasında mekik dokuyordu. Korkmuştu cidden....

" Tamam Arslan sakin olur musun! Bir şey yapmadım işte..."

Bir kere daha sarıldıktan sonra geri çekilip kendi kendine kafasını sinirle olumsuz anlamda sallamıştı.

Yeni yeni farkettiğim takım elbisesi içinde duruşuyla bir tuhaf hissetmiştim. O her zaman yakışıklıydı. Bunu inkar etmiyordum. Ama şimdi fazla...fazla yakışıklı olmuştu.

" Gitmiyoruz! "

Dediğine bende onun gibi kaşlarımi çatmıştım.

" Hayır gidiyoruz! "

" GERİ CEVAP VERME BANA! GİTMİYORUZ!! "

İnat etmişti köpek. Son kozumu kullanmıştım.

" Madem karınım. Gidiyoruz diyorsam gidiyoruz! Benimleyken Şehirler kralı Arslan Kara değilsin kusura bakma! Ağlarsam dayanamazsın! "

Dediklerime sinirle bağırır diye beklerken o belimden tutup kendine çekerek kafamı da göğsüne yaslamıştı.

" İlla beni deli edeceksin! "

" Hıhı tamam tamam "

Dediğim onu tebessüm ettirirken cebinden çıkarttığı siyah kadife kutuyu gözlerimin önüne sermişti. Neden heyecanlanmıştım ? Saçmalama gerizekalı hayatında kaç defa tek taş yüzük taktın! Hepsi o yüzden...

" Takarsın dimi ? "

Tak demek yerine sorması beni gülümsetirken cevap vermeyi de geciktirmemiştim.

" Sormana şaşırdım... Direkt parmağıma takarsın sanıyordum."

Dediklerime kaşlarını çatsada şefkatle bakan gözlerini hissedebiliyordum.