The cruel fate of two boys | Karlnap

Rozdział 18

Jechaliśmy z dobre 15 minut aż dotarliśmy pod jakiś klub, kojarzyłem go tylko z nazwy. Wyszliśmy z auta i poszliśmy na tyły klubu, a następnie trafiliśmy w ślepa uliczkę.

-Umawiamy się tak..- Zaczął i odpalił jednego papierosa. -Oddajesz mi hajs za towar który do chuja wziąłeś i sprzedasz ten który ci dam. Potem pomyślimy co dalej.- Dokończył i zaczął palić papierosa którego przed chwilą odpalił. Nastała cisza w której nikt się nie odzywał, było słychać tylko nierówne oddechy wszystkich osób które tam stały. Chciałem już to skończyć, nie zamierzam znowu tym handlować. Nie chce skończyć jak mój stary.

-Nie.- Powiedziałem i podniosłem głowę patrząc w prost na Slachtt'a.
-Nie?- Powiedział po czym się zaśmiał. -Ale ja Cię nie pytałem czy się zgadzasz.-
-Nie będę tego sprzedawać.- Powiedziałem trochę głośniej. Kurwa nogi miałem jak z waty i czułem jak żółć napływa mi do ust, a serce mocniej biło.
-Nick daj spokój koniec tych gierek po prostu się pogódź z tym że zawsze będziesz mieć krew twojego starego. Niestety on opuścił te miasto więc ktoś musi zająć jego miejsce.- Powiedział śmiejąc mi się prosto w twarz. Zacisnąłem pięści i powstrzymywałem się od uderzenia go w ten jego paskudny ryj. Gdyby nie to że ich było więcej już bym się na niego rzucił, ale że ich jest czterech, a ja jestem sam pewnie w pięć sekund by mnie poskładali i prawdopodobnie bym tu zdechł bo w tej zasranej uliczce na moje nie szczęście nie było ani jednej żywej duszy.

-Oddam cały hajs, ale nie będę dotykać znowu tego gówna.- Powiedziałem stanowczo.
-Nie będę się pow- Nie zamierzałem dać mu dokończyć.
-Powiedziałem, że nie będę kurwa tego sprzedawać. Czego do chuja nie zrozumiałeś?- W tamtym momencie już wszystko stało się dla mnie bez znaczenia i lekko go popchnęłem. Nie chciałem aby wszystko znowu zaczęło się powtarzać. Stanąłem w bez ruchu nadal patrząc w prost na chłopaka któremu wyraz twarzy stanowczo się zmienił, po chwili poczułem mocne uderzenie, a potem kolejne i kolejne aż w końcu leżałem na ziemi i próbowałam złapać oddech, ale zacząłem się krztusić własną krwią gdyby nie to że jeden z jego znajomych go zatrzymał by mnie zabił. Leżałem na brudnej ziemi cały zakrwawiony nawet nie próbowałem wstać bo każdy najmniejszy ruch sprawiał mi ogromny ból.

Slachtt wyciągnął telefon i pokazał mi pewne zdjęcie. Zdjęcie na którym był Karl.. Był na nim cały zapłakany i jego ubrania były takie brudne i podarte, a jego włosy były w kompletnym nie ładzie.

-Wnioskując po twojej minie pewnie nie wiesz co to za zdjęcie, dziwne podobno się przyjaźnicie.- Powiedział wyciągając chusteczkę z kieszeni i wycierając swoje ręce które były całe brudne z mojej krwi. -Widzisz Karl może coś wspominał, że zmienił szkołę i miasto, ale nigdy nie powiedział ci konkretnego powodu dlaczego. Prawda?- Powiedział patrząc mi w oczy. Faktycznie zawsze unikał tego tematu, a jak raz zapytałem powiedział, że nie chce wracać do tamtych czasów i chce zapomnieć o tym co się tam stało.

-Gówno cię to powinno interesować.- Powiedziałem łapiąc się jedną ręką za głowę a drugą za brzuch.
-Karl nie był zbyt lubiany szczególnie po akcji gdzie na imprezie zaczął dręczyć razem z jego znajomymi pewnego chłopaka który po pewnym czasie popełnił samobójstwo. Kevin, tak się nazywał.- Powiedział cicho się śmiejąc i odpalając papierosa.
-Podobno był dobrym chłopakiem, szkoda go. Chociaż w sumie i tak był pedałem i to właśnie z tego powodu zaczęli go gnębić, dziwne. Czy Karl czasem sam nie jest gejem? A czekaj już znam odpowiedź.- Dokończył.
-Nie wierzę Ci.- Najpierw mnie podbił, a teraz próbuje wcisnąć mi jakąś bajeczkę. Slachtt tylko na to się zaśmiał.
-Kiedy Kevin się zabił jego znajomi chcieli się zemścić więc poleciała pewna plotka. Mówili, że Karl'a i tego Kevin'a coś łączyło, ale coś pomiędzy nimi się stało dlatego Karl zaczął go gnębić. Stał się tematem nr. 1 I jego znajomi się od niego odwrócili w końcu nikt nie chce się zadawać z pedałem.- Powiedział spoglądając na te zdjęcie. -Cóż potem skończył obok śmietnika nie wiadomo co się tam stało, ale widać jak skończył. Dwóch z chłopaków którzy tam byli są w poprawczaku.- Dokończył i zaczął się śmiać. To niemożliwe żeby Karl kogoś dręczył, to nie w jego stylu. Poza tym to nie ma sensu. Po co miał by dręczyć osobę którą kochał. On by kurwa muchy nie skrzywdził.. Dlaczego nic mi nie powiedział?