ნდობა ყველაზე დიდი რამ არის, რაც კი ადამიანს გააჩნია.
ჯონგუკს კი ჯერ კიდევ ეშინია იმის, რომ ენდოს თეჰიონს.
გრძნობს სხეულზე მის შეხებებს, მისი ნაზი კანი როგორ ეხახუნება თავისაზე, როგორ უკოცნის ლამაზი ოთხკუთხედური ტუჩებით სხეულს. ჯონგუკი აგონიაშია, ეიფორიაში, მის თავს ფერადი ჩიტები დაფრინავენ, თავბრუსხვევა იმატებს.
ხელით ძლიერ ეჭიდება მის მხარს და აიძულებს ქვემოთ დახრას.
- ეს გაიხადე,- ამბობს ხმადაბლა, ბოხი ხმით თეჰიონი და ჯონგუკის ნაცრისფერ პერანგს, სადღაც ჰაერში ისვრის, ახლა უფრო კარგად აკვირდება მის პრიალა სხეულს, ლამაზ კუბიკებს ერთმანეთის მიყოლებით რომ არის ჩაწყობილი.- შეუდარებელი ხარ.
- დამაცადე,- დუდღუნებს უმცროსი და ხელს ჰკრავს, შემდეგ კი მის ზემოდან ექცევა მოხერხებულად. თეჰიონის თეთრ პერანგს ხელმეორედ ხსნის, ამჯერად დარწმუნებული რომ შუა გზაში არ გაჩერდება. მაგრამ თეჰიონი დარწმუნებულია, რომ სოკჯინი აუცილებლად მოკლავს მის საყვარელ სავარძელზე მსგავსი რაღაცის გაკეთებისთვის.
ჯონგუკი იხრება და მის ყელში ქრება, ნაზად კოცნის, კანს წიწკნის, კბენს, ლურჯ ნიშნებს უყურებს და კმაყოფილებისგან ღიმილი ყურებამდე ასდის. გაზრდილ თმას ნელ - ნელა იკრავს მაჯაზე მოჭერილი რეზინით.
- ღმერთმანი, ჩემს გაჟიმვას განგსტერის ფორმაში აპირებ?- ხითხითებს კიმი.
- აუცილებლად,- თვალს უკრავს ჯონგუკი და კოცნით დაბლა მიუყვება, შემდეგ კი მის უბესთან ჩერდება, შარვალს ნაზად უხსნის, რის გამოც თეჰიონის კვნესას იწვევს,- როგორი აღგზნებული ხარ, სიყვარულო.
ხმადაბლა ამბობს და თეჰიონის გაგიჟებასაც იწვევს.
- მხოლოდ შენთვის,- ტუჩის კითხეს ტეხავს კიმი, მაგრამ გამომეტყველება წამებში ეცვლება, როდესაც გრძნობს როგორ ეხება ჯონგუკი.- რა მოუხერხებელი ვიღაცა ხარ.
YOU ARE READING
𝓝𝓪𝓿𝓲𝓵𝓮𝓻𝓪
Actionროდესაც რაღაცას არ ელი. როდესაც გგონია, რომ სამყარო შენს წინააღმდეგაა და ფიქრობ, რომ ეს დასასრულია. სწორედ მაშინ ჩნდება მზის სხივი, რომელიც შენს სხეულში იჭრება და გაიძულებს ყველაფერს სხვაგვარად შეხედო. გაიძულებს ბედნიერი იყო და აღარასდროს მოიწყინო...
