@ព្រលានយន្តហោះ
ជុងហ្គុក ឈរនៅកន្លែងរង់ចាំដេីម្បីចាំ
ទទួលមនុស្សដែលម៉ាក់របស់គេប្រាប់អោយមកទទួល កម្លោះតូចឈរដកដង្ហេីមធំទាំងធុញថប់ មុននឹងដាក់ស្លាកឈ្មោះចុះ ហេីយដេីរទៅបន្ទប់ទឹក។ ព្រោះគេរង់ចាំនាងចង់២ម៉ោងទៅហេីយ តែនៅមិនទាន់ឃេីញនាងមកទៀត នេះគេត្រូវទុកការងារចោលហេីយមកឈរចាំនាងឥតប្រយោជន៍។
ឌឹប!
«អា៎»រវល់តែខឹងនឹងអ្នកម៉ាក់ផង នឹងខឹងស្រីម្នាក់ នោះផងកម្លោះតូចដេីរមកបុកនឹងអ្នកកម្លោះដែល មានរូបរាងមាំមួនជាងខ្លួនមួយទំហឹង ធ្វេីអោយកាយតូចរៀបនឹងដួលផ្ញារក្រោយ តែដៃមាំរបស់អ្នកកម្លោះរហ័សស្រវ៉ាអោបចង្កេះតូចទាន់ នឹងទាញមកអឹបនឹងរាងកាយរបស់គេយ៉ាងស្និតស្នាល។
«មិនអីទេឬ? »សំឡេងពិរោះផ្អែមទាក់ចិត្តស្រីៗរបស់អ្នកកម្លោះបន្លឺឡេីងចេញពីបបូរមាត់មាន
មន្ដស្នេហ៍ សួរទៅអ្នកក្នុងរង្វង់ដៃទាំងញញឹមស្រាលៗ។
«មិនអីទេ លែងខ្ញុំបានហេីយ»សម្ដីមិនសូវជាសមរម្យរបស់កម្លោះតូចបន្លឺឡេីងជាមួយនឹងទឹកមុខមិនពេញចិត្ត ពេលដែលអ្នកខាងនោះអោបខ្លួនប្រាណរបស់គេជាប់ គេជាមនុស្សកំណាន់ខ្លួនដូច្នោះហេីយ ទេីបមិនសូវជាពេញចិត្តប៉ុន្មាន ដែលមានអ្នកមកអោបខ្លួនបែបនេះ។
«អរបាទ»អ្នកកម្លោះញញឹម ហេីយក៏លែងកាយតូចអោយមានសេរីភាពវិញ។
«អរគុណ»មួយម៉ាត់ចេញពូបបូរមាត់ពណ៌ផ្កាឈូកតូចគួរអោយស្រលាញ់ មុននឹងម្ចាស់សម្ដីដេីរចូលក្នុងបន្ទប់ទឹកដោយរឹតពាឆ្មេីងឆ្មៃរបស់ខ្លួន ធ្វេីអោយអ្នកកម្លោះក្រវីក្បាលនឹងរឹតពារបស់គេ។
«អាមីន យេីងចាំយូហេីយតោះទៅផ្ទះ»ថេយ៉ុង ស្រែកហៅមិត្តសម្លាញ់ដែលកំពុងតែឈរសម្លឹងទៅទ្វាបន្ទប់ទឹកនោះ ។
«តោះ»ជីមីន ងក់ក្បាលហេីយក៏ដេីរចេញទៅ ។
ជុងហ្គុក ចេញពីបន្ទប់ទឹកវិញជាមួយទឹកមុខស្មេីរបស់គេ គេដេីរទៅកន្លែងរង់ចាំម្ដងទៀត
មុននឹងក្រឡែកឃេីញស្រីម្នាក់ស្លៀកពាក់ស៉ិចស៉ី កំពុងអូសវ៉ាលីដេីរកាច់រាងសំដៅមករកខ្លួន។
