@ភូមិគ្រឹះត្រកូលផាក
លោកប្រុសនឹងលោកស្រីផាក កំពុងអង្គុយក្នុងបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវដោយមានភ្ញៀវសំខាន់អង្គុយនៅទីនោះដូចគ្នា មនុស្សចាស់ទាំងបីនាកអង្គុយមេីលមុខគ្នាដោយមិននិយយាអ្វីសោះ លោកប្រុសនឹងលោកស្រីផាក គិតតែពីអោនមុខចុះមិនស្ដី ចំណែកលោកចន គាត់ក៏អង្គុយដកដង្ហេីមធំចោលដូចគ្នា ។
«កុំស្ងាត់បានទេ និយាយមក»លោកចន ទ្រាំនឹងភាពស្ងប់ស្ងាត់របស់មិត្តបន្តទៀតលែងបានហេីយ ក៏និយាយឡេីងដេីម្បីទម្លុះភាពស្ងប់ស្ងាត់របស់ពួកគេពីរនាក់ប្ដីប្រពន្ធនោះ។
«ពួកយេីងគ្មានអីនិយាយនោះទេ ក៏ឃេីញថាជំនួញពេលនេះវារលាយទៅហេីយក្រុមហ៊ុនក៏បានទៅឯងហេីយ នៅតែផ្ទះនេះតែប៉ុណ្ណោះ បេីចង់បានទៀតយេីងក៏អោយទៀតមិនជំទាស់នោះទេ»លោកផាក និយាយឡេីងទាំងសំឡេងអស់សង្ឃឹម ព្រោះពេលនេះគាត់រលាយអស់ពីខ្លួនទៅហេីយក្រុមហ៊ុនក៏ត្រូវគេទិញយកបាត់ នៅសល់តែផ្ទះនេះតែប៉ុណ្ណោះ តែប្រហែលជាមិនយូមិនឆាប់នោះទេ នឹងត្រូវគេយកទៅដូចគ្នាព្រោះតែជំពាក់បំណុលគេ។
«យេីងទិញក្រុមហ៊ុនឯង ព្រោះយេីងមិនចង់អោយវាធ្លាក់ក្នុងដៃអ្នកផ្សេង ចំណែកឯផ្ទះនេះគិតម្ដងទៀតទៅ វារបស់ចុងក្រោយដែលឯងមានណា»លោកចន និយាយទាំងអាណិតមិត្ត មិនគួរណាចាញ់បោកគេរហូតដល់អស់គ្រប់យ៉ាងបែបនេះសោះ កន្លងជាមនុស្សពូកែណាស់តែមិននឹកស្មានថាអាចចាញ់បោកគេបានឡេីយ។
«លោកបង ពេលនេះខ្ញុំរង់ចាំអោយតែកូនប្រុសរបស់ខ្ញុំត្រឡប់មកវិញប៉ុណ្ណោះ ក្រោយមកលោកបងយកផ្ទះមួយនេះចុះ ចំណែកបំណុលសល់ប៉ុន្មានខ្ញុំរ៉ាប់រង់មិនអោយខ្វះមួយកាក់មួយសេនឡេីយ»លោកស្រីផាក ដែលត្រូវជាប្អូនបង្កេីតរបស់លោកចន គាត់និយាយពិបាកចិត្តតែយ៉ាងណាបំណលជំពាក់គេត្រូវតែសង មិនថាយូនឹងពិបាកប៉ុណ្ណាឡេីយត្រូវតែសង។
«ឯងពិតជាចង់លក់វាពិតមែនហេស៎»លោកចន សួរទៅប្អូនស្រីម្ដងទៀត គាត់ក៏មិនចង់ធ្វេីបែបនេះដែល តែបេីមិនធ្វេីបែបនេះទេផ្ទះនេះនឹងត្រូវអ្នកផ្សេងទិញយកដូចគ្នា។
