Unicode
မင်္ဂလာပွဲရက်က တစ်ပတ်သာလိုတော့သည်။ ကိစ္စတွေအကုန်လုံးကို ကိုကိုကသာအကုန်လုပ်နေပြီး သူကတော့အိမ်မှာသာနေကာ
ဘာမှလုပ်စရာမလို။
ကိုကိုနဲ့ဆက်ဆံရေးကလည်း တိုးတက်မလာဘဲ ကိုကိုရဲ့အေးစက်စက်စကားတွေကို အရင်တိုင်းကြားနေရတုန်းပင်။
အခုလိုအခြေအနေတွေကို အမြန်အဆုံးသတ်ဖို့သူမျော်လင့်မိသည်။
ဘယ်လိုအဆုံးသတ်ရမယ်ဆိုတာမသိပဲ အဆုံးသတ်ဖို့မျော်လင့်နေမိတာက ကြယ်ကြွေတွေအားလိုက်ရှာနေသည့်လူတစ်ယောက်သလို မျော်လင့်ချက်တစ်စွန်း၊တစ်စတောင်မရှိပဲလမ်းတွေပျောက်လို့။
နွေးထွေးလွန်းတဲ့ဂရုစိုက်မူတွေ အချစ်တွေက သူ့လိုအယောင်တစ်ယောက်နဲ့မထိုက်တန်တော့တာကြောင့်အခုလိုအခြေအနေတွေကို ကံတရားကဖန်တီးလိုက်လေလား....။
နာကျင်မူတွေကသာ သူနဲ့ထိုက်တန်တဲ့အရာဆို ထိုအရာတွေကိုသူလက်ခံမည်ပင်။
တစ်ခုပါပဲ ထိုနာကျင်မူတွေခံယူရတဲ့အထဲမှာကိုကို့ ကိုတော့မပါစေချင်။
"ထယ်ထယ်....."
ထိုင်ပြီးအတွေးလွန်နေတုန်း ခေါ်လာတဲ့ကိုကိုကြောင့် အသိပြန်ဝင်လာသည်။
ရေချိုးပြီးဆင်းလာပြီဖြစ်တဲ့ကိုကိုက ထမင်းစားဖို့လာခေါ်တာထင်ပါ၏။
ဟိုနေ့တည်းကကိုကိုနဲ့ထမင်းအတူတူမစားဖြစ်တော့တာဖြစ်သည်။
ကိုကိုကြိုက်တဲ့ဟင်းတွေကိုတော့ ဒေါ်ကြီးအွန်နဲ့အတူချက်ဖြစ်နေတုန်းပင်။
သို့ပေမဲ့အရင်လို သူချက်တဲ့ဟင်းတွေကို ကိုကိုစားတာကြည့်ပြီးပြောလာမဲ့ စကားကိုမမျော်လင့်မိတော့။
သူက ထိုသို့မျော်လင့်ဖို့မထိုက်တန်ဘူးမလား......။ သူနဲ့ထိုက်တန်တာဆိုလို့နာကျင်မူတွေနဲ့ ဥပက္ခာတွေသာ။
နောက်ပိုင်းနေ့လည်စာကို ဒေါ်ကြီးအွန်နဲ့သာနောက်ကျပြီးမှစားဖြစ်တာကြောင့် ညနေစာကိုမစားဖြစ်တာတောင်ကြာခဲ့ပြီ။
အားလျော့ဖျော့တော့လာတာကို ခံစားမိပေမဲ့ပျောက်အောင်လုပ်ဖို့ဆန္ဒတွေက တစ်စိုးအစိတ်မျှရှိမနေခဲ့။
"ထမင်းသွားစားမယ်လေ......"
"ဟိုထယ်..."
"စားပြီးပြီမလား"
ကြည့်လာတဲ့ကိုကိုရဲ့မျက်ဝန်းတွေကို သူနားမလည်နိုင်။ နူတ်ခမ်းပါးကိုတွန့်ချိုးရုံလေးပြုံးလိုက်တာက ဝမ်းနည်းသွားတာလား.......။
ဒါမှမဟုတ် သိပြီးသားဆိုတာကိုပြချင်တာလား။
YOU ARE READING
Behind The Same (Completed)
Fanfictionကိုကိုက ထယ့်ကိုချစ်ခဲ့တာမှမဟုတ်တာ ...... ကိုကိုချစ်တာ ကိုကိုငယ်ငယ်ကတည်းကဂရုစိုက်ချစ်ပေးခဲ့တဲ့ထယ်ကိုလေ... ထယ်ကသာကိုကိုရဲ့ချစ်တွေကို ဟန်ဆောင်ရယူသလိုဖြစ်နေခဲ့တာပါ..... Kim Taehyung
