Chapter 3 - Leah Guevarra

20 3 0
                                    

-NICHOLAS POV-

The Psycho girl.

Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala dahil sa nakita ko. Hindi ko naman akalain na kasing edad ko lang siya ay parehas pa kami ng school.

"Okay, thank you for that Ms. Leah"  saad ni maam.

"Ahm.. Maam? Saan po ako uupo?"  tanong pa niya.

May bakante sa tabi ko ngunit nilagay ko kaagad ang bag ko upang hindi ito makita ni maam. Para isipin niyang may nakaupo dito.

"Maam, dito po sa tabi ni Nicholas may bakante pa po" alok ni klyde.

Alam kong gagawin niya iyon dahil nakita niya rin na nilipat ko ang bag ko kaya kahit kailan ay hindi siya nagdalawang isip na asarin ako.

"Oh, thank you for offering klyde, iha, sa tabi

"Ah okay po"  putol niya kay maam.

Natahimik si maam sa sinabi niya at madaling- madali na pumunta sa tabi ko.

What's wrong with her?

Sa pagupo niya ay ngiting-ngiti siya sakin. Hindi naman kami ganun ka-close, kung makangiti kala mo kung sino eh.

Hindi ko siya pinansin buong klase pero ramdam ko ang mga mata niyang nakatingin sa akin.

Hindi ko alam kung nangkukulam ba siya sa tingin niya o sadyang nakatingin lang siya

Ramdam ko rin ang pagtingin sa amin ni klyde at rinig ko ang pagtawa niya. Hinayaan ko lang siya dahil mamaya siya naman ang kawawa. Hanggang sa nagsimula na si maam magsalita ay tsaka na ako nag-focus.

************************************

Nang matapos si maam sa topic namin ay agad siyang nagpaalam.

"Ikaw si leah diba?"  tanong niya kay psycho.

"Yap." tipid na sagot niya.

"Excuse lang ha?"  singgit ko sabay hatak kay klyde.

Nagulat si klyde sa paghatak ko dahil hindi normal ang hatak ko sa kanya kundi may halong inis.

Dinala ko siya sa labas ng room namin para kausapin kung ano yung ginawa niya kanina.

"Sorry okay? Hindi ko naman sinasadya yun"  saad niya.

"Huh! Klyde kilala kita, ilang taon na tayo magkasama tapos magsisinungaling ka pa? Hindi ako tanga klydesaad ko naman.

"Sorry na nga okay? Hindi na talaga mauulit. Promise!"  sabay pinky promise.

Kapal ng mukha talaga ng lalaking ito. Pasalamat siya at maraming tao dito kaya hindi ko siya mapatulan.

At isa pa tinuruan ako ni papa kung paano magpigil ng galit.

Nagpinky promise ako sa kanya na kinatuwa naman ng mukha niya habang ako nakabusangot parin.

"Thank you!"  sabay yakap sakin.

"Okay na. Tama na. Nakakadiri eh"  pagtulak ko sa kanya.

Hindi talaga ako sanay na niyayakap ng kahit sino maliban kay papa pero kapag kaybigan ko lang, kahit si klyde pa yan, nandidiri talaga ako.

Kapag niyakap ka kasi magkadikit talaga yung katawan nyo na parang maiilang ka kapag nagkadikit.

The Farewell Letter (Part 1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon