" မင်း ဒီလက်ပတ်လေးကို သိလား "
ဆိုပြီး " BEE " စာလုံး လက်ပတ်လေးကို ထုတ်ပြ၍ မေးလိုက်သည်။
" ဒါ Bee နာမည်လား၊ ဘယ်လိုလုပ် P'Wan စီရောက်နေတာလဲ "
" ဒါမနေ့တုန်းက အကိုတို့ စာအုပ်တိုက်ရှေ့မှာ Accident ဖြစ်ခဲ့တဲ့နေရာက ကောက်ရခဲ့တဲ့ လက်ပတ်လေးပဲ.... အကိုမထင်ထားဘူး....
လက်ပတ်ပိုင်ရှင်က N'Bee ဖြစ်နေလိမ့်မယ်လို့ "
" P'Wan ပြောချင်တာ အကိုတို့ ရုံးရှေ့မှာ Accident ဖြစ်ခဲ့တာ Bee လို့ပြောချင်တာလား "
" အကိုထင်တာမမှားဘူးဆိုရင် Bee ရဲ့ လက်ပတ်လေး အကိုကောက်ယူခဲ့မိလို့ အကို Bee ကိုမြင်နေရတယ်လို့ထင်တယ် "
Bee တစ်ယောက် မျက်ရည်အဝိုင်းသား၊ ဝမ်းနည်းအက်ကွဲနေသော တုန်ရီသံဖြင့်
" P'Wan...., P'Wan Bee ကို ကူညီပေးနိုင်မလားဟင် ဒါမှ Bee မြန်မြန်ထွက်သွားနိုင်မှာ.... P'Wan ကိုအပူမကပ်ချင်ပါဘူး ဒါမဲ့ အခု.... Bee မှာ P'Wan တစ်ယောက်ပဲ ရှိတော့တယ်.... "
စာရေးဆရာပီပီ နူးညံ့သောနုလုံးသားပိုင်ရှင် Wan တစ်ယောက် ဘယ်နည်းနဲ့များ
Bee ၏အကူညီ တောင်းမှုကို ငြင်းနိုင်မလဲ။
ဒါမဲ့ Wan လည်း အလုပ်အကိုင်နှင့်လူတစ်ယောက်ဖြစ်၍ တစ်ပတ်တွင် စနေ၊တနင်းဂနွေ နှစ်ရက်မျှသာ Bee အတွက် စုံစမ်းကူညီနိုင်မည်ဖြစ်ကြောင်း Wan နှင့် Bee သဘောတူညီချက်ရလိုက်သည်။
" N'Bee, မင်းက ဗုဒ္ဓဘာသာလား "
" Bee မသိဘူး "
Wan သည် Bee လည်ပင်းက ပရိတ်ကြိုးလေးကို မြင်သွားခဲ့သည်။ (ထိုပရိတ်ကြိုးလေးမှာ အိပ်မက်ဆိုးမက်စဉ်က ဘုန်းကြီးထံ သွားရောက်တောင်းခံ၍ အန္တရာယ်ကင်းစေရန် ချည်ဆွဲခဲ့သော ပရိတ်ကြိုး။) ဒီအချက်ကိုကြည့်၍ Bee ဟာ ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်တစ်ယောက်ဖြစ်စေကြောင်း အနည်းငယ်ရိပ်မိသွားသည်။
Wan သည် Bee အားစနောက်လိုစိတ်ဖြင့်
" ဟေ့... မင်းကဘယ်လို သရဲလည်း လည်ပင်းမှာ ပရိတ်ကြိုးနဲ့ ရုပ်ရှင်ထဲကလို မပူဘူးလား ဟမ်... "
ဟုရယ်၍ စလိုက်ရာ Bee မှ ချစ်စရာကောင်းစွာ မျက်မှောက်ကုပ်၍
YOU ARE READING
My Love From Another Country
Fantasy" ကံကြမ္မာဖန်လာခဲ့သော် တစ်ယောက်တစ်နိုင်ငံနေရလျှင်ပင် ကြုံဆုံရတတ်သည်.... ထို့ကြောင့်အချစ်သည် ဆန်းကြယ်သောအရာပင်ဖြစ်သည်။ " ~ ပထမဆုံးရေးသားတဲ့ ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ် ဖြစ်လို့ လိုအပ်ချက်များ ရှိကောင်းရှိနိုင်ပါတယ်ရှင်... ~ ဖတ်ပေးတဲ့ Reader တစ်ယောက်ချင်းစီတိုင်း...
