Bazı sorunlardan dolayı giremedim
İyi okumalar... Seviliyorsunuz
Ozan'ın hâlâ oda da beni bekliyor düşüncesiyle anneme dönüp gülümsedim. Böyle istem dışı anlarda hep tedirgin olur saçma sapan hareketler yapıp her şeyi elime yüzüme bulaştırırdım.Bu sefer daha dikkatli bir şekilde davranıp her şeyi berbat etmemek için özen gösterecektim. Annem şuan her şeyden habersiz bir biçimde üzerini giyinmiş çantasını karıştırarak bir şeyler aramakla meşguldü.
"Anahtarı mı gördün mü?" dediğinde benim gözler ışıldadı
"Dışarı mı çıkıyorsun?" Bana pes etmiş bir bakışla dönüp başını eğdi
"Soruma soruyla karşılık vermesene oğlum. Anahtarımı gördün mü dedim en son komidinin üzerine bırakmıştım"
"Ben evdeyim sen çık kapıyı açarım"
Şüpheci bir şekilde kaşlarını kaldırıp bana doğru yaklaştığında yutkundum
"Sen normalde evde kalmayı hiç sevmezsin ne oldu?"
"Bugün keyfim yok uyurum belki ya da Volkan'ı falan çağırırım."
Gözlerimi yakalanmamak için ondan kaçırdım. Ne zaman bana böyle baksa yalan söylediğimi anlayabiliyordu. Onun yerine bende anahtarını arıyormuş gibi arkamı döndüm.
"Hem bulurum şimdi anahtarını ben"
"Az önce evde kalacağını söyledin ya gerek yok anahtara oğlum"
"Doğruya, pardon"
"Sen bir şey mi karıştırıyorsun Çağatay"
Birden gelen soğuk soğuk terleme hissi, kalbin bozulan frekansı ve dengesiz bacaklar.
"Yok anne ne karıştırayım. Yani uyursam dedim belki duyamam diye"
"Tamam, tamam ben çıkıyorum şimdi geç kaldım zaten. Evi dağıtma bak daha dün temizledim. Yatıyor musun, Volkan'ımı çağırıyorsan ne yapıyorsan artık. Düzgün durun gebertirim bak"
"İş bende sıkıntı yok"
Çantasını da alıp kapıdan alel acele dışarı çıkarken arkasından el salladım. Bir yanım hâlâ korkuyla atarken diğer yanım Ozan'ın temasıyla zonklamaya başlamıştı. Onunla, evde baş başa kalmak beni gerçekten başka konulara itmeye zorluyordu.
"Ne yapmalıyım amına koyayım kafayı yiyeceğim???"
Çaresizce odama doğru yürümeye başladım. Birazdan kapıyı açıp onunla göz göze gelecektim. Daha ne yapacağımı bilmezken ya da onunla neler yapacağı mı?
Dediğim gibi kapıyı açtığımda direkt oturduğu yerden kalkıp gözümün içine baktı.
"Hoşgeldin bebeğim"
Bu ne biçim bir atmosferdi ellerim karıncalanıyor nefes almakta güçlük çekiyordum.
"Annem dışarı çıktı"
"Bu güzel haber işte"
Dağınık saçlarını elleriyle tepede toplayıp birleştirirken sıkıca bağladı. Hazırlık falan mı yapıyordu amına koyayım
"Şimdi ne yapacağız"
Baş parmağım serçe parmağıma sürtüp dururken dudaklarımı yaladım. Aşırı gerginim, biran önce bu hissi yok etmeliydim.
"Sen bir şey yapmayacaksın arkanı dönüp yatağa uzanacaksın kalçan dışarda kalacak bende o minik kalçanı ayırıp deliğinin tadına bakacağım"
