Benim bu durumda olmamın sebebi insanlar, psikolojimi sana anlatamam, kendimi kalkındırmak için neler çektim neler sen hiç kafanı kanatasıya kadar vurdun mu duvarlara? Mezarlıkta uyudun mu üşüye üşüye? Ya da hiç sebepsiz nereye gittiğini bile bilmeden yürüdün mü yollarda? Ben kalbimi söküp attım çığlıkların gezegenine, kalabalıkların arasında kaybettim ben kendimi, içimdeki kaybedişleri aştım da geldim ben bu hale, toparlandım biraz; ama daha ne kadar böyle devam ederim bilmiyorum, bu iç sesim hiç sesim daha ne kadar çabalar bilmiyorum, kimsenin yapamadığı şeyi yaptım ben, kendime ihanet ettim, yok ettim varoluşluğumun kaderini.
Ne kadar inanırsın bilmem; ama ben Tanrıya bile savaş açtım, kaçtım onun dünyasından; ama bende yok oldum o eski duygularımı koydum karşısına, bu dünyada yapılacak en büyük kumarı oynadım kendimle, bunları yaşadığım için mutsuz muyum? Hem de paramparçayım anlatamam ki sende anlayamazsın yaşayabileceğin en devasa şeyleri yaşadım ve yaptım, ha sorarsan ya da dersen düzeltebilirsin diye şu kadarını söyleyeyim, ben o menekşe çiçeğinin kokusuyum.
