ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ ၾကယ္ပြင့္ေလး(၁၇)
၃ ရက္ျပည့္ေတာ့ ေပက်င္းကိုျပန္ရေတာ့မယ္။ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ထဲက အရမ္းေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းတယ္။ဒါေပမဲ့ ေနလို႔မရဘူးေလ။ကြၽန္ေတာ့္ကို ဘာမွမလုပ္ခိုင္းဘဲ ကိုကိုတေယာက္ထဲ အဝတ္ေတြထည့္ သိမ္းသည့္တာ သိမ္းၿပီး ကားေနာက္ခန္းထဲ ထည့္ေနတယ္။
"ကိုကို ကြၽန္ေတာ့္ကိုေပးေလ ကိုကိုေလးေနမွာေပါ့ သယ္ရတာ"
"ရတယ္ ကေလးက ေအးေဆးေန"
"ကိုကိုကလဲ ဘာမွမလုပ္ရေတာ့ဘူးလား "
"ဘာမွမလုပ္နဲ႕ ဒီလို ခ်စ္ဖို႔ ေကာင္းေအာင္အၿမဲေန အာ့တာက ကေလးေလးရဲ႕ အလုပ္ဘဲ😍 "
အကုန္ထည့္သိုၿပီးေတာ့ ကားစက္နိုးၿပီး ျပန္ၾကေတာ့တယ္။ ကားေတာက္ေလွ်ာက္ကိုကိုက ကြၽန္ေတာ့္လက္ကို ကိုင္ထားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ကိုကို႔ ကိုမုန့္ေတြခြံေကြၽးေနတာေပါ့။ဒီဘက္က ေတာက်ေတာ့ ေရွာင္က်န့္ကို မသိတဲ့သူမ်ားတယ္။အာ့ေတာ့ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနလို႔ရတယ္
"ကိုကို ဒီေနရာကို ေနာက္ထပ္လာခ်င္လိုက္တာ"
"ရတယ္ေလ"
"ဘယ္အခ်ိန္လာမလဲ ကိုကိုက အလုပ္နဲ႕"
"ကိုတို႔ရဲ႕ ဟန္နီးမြန္းကို ဒီမွာေနမယ္ေလ ႀကိဳက္လား😍"
"အင္းအရမ္းႀကိဳက္တယ္။ကိုကိုက အေကာင္းဆုံး မြမြ"
.............
"ကေလးနဲ႕ အတူ အိမ္ထဲ ဝင္မယ္ေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့ကိုကို ဒါနဲ႕ ဘာဝင္လုပ္မလို႔လဲ"
"လက္ထက္ဖို႔ အတြက္ အိမ္ကို ခြင့္ေတာင္းမလို႔ပါ"
"ဟာကိုကိုကလဲ မေစာလြန္းဘူးလား"
"ေနာက္ေတာင္က်ေနေသးတယ္"
အိမ္ထဲဝင္ေတာ့ မားေရာ ပါးေရာ ေကာပါရွိေနၾကတယ္။အလုပ္ပိတ္ရက္ဆိုေတာ့။
"သားျပန္ေရာက္ၿပီးလား ေရွာင္က်န့္ပါ ပါလာတာဘဲ"
"ဟုတ္ကဲ့ မားနဲ႕ပါး ေနေကာင္းတယ္မလား"
"အင္းေကာင္းပါတယ္ လာေလ ထိုင္ၾကပါအုန္း မား မုန့္ေတြသြားျပင္ဆင္လိုက္မယ္"
YOU ARE READING
ကျွန်တော်ရဲ့ ကြယ်ပွင့်လေး(complete)
FanfictionZhanyi fic လေးပါ idol နဲ့ fan boy life လေးကို ရေးသားသွားမှာပါ။အချို အခါး ရသစုံခံစားရအောင်ရေး ပေးသွားမှာပါ။ဒါဒါလေးတွေပေါ်မူတည်ပြီး up သွားမှာပါ။ ရှောင်ကျန့် ၂၉နှစ် အနုပညာရှင် လူပျိုကြီး အနီရောင်ကြိုက် ရီပေါ် ၁၈နှစ် တက္ကသိုလ်ပထမနှစ် ရှောင်ကျန့် fan b...
