ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ ၾကယ္ပြင့္ေလး(၂၁)
ေနာင္တစ္ေန႕မနက္ေရာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ ကိုကိုတို႔ အိမ္ျပန္ရေတာ့မယ္။ကိုကိုကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ကို ဂ႐ုစိုက္ပါတယ္။ခုလည္း ေဆးထပ္တိုက္ေနေလရဲ႕။အခုလိုျပနိရမယ္ဆိုေတာ့ မားတို႔နဲ႕မခြဲနိုင္ဘူးေတာ့။ဟူးးးးးး ကြၽန္ေတာ္က လူေတြကို စြဲလမ္းတတ္တယ္ေလ။ကိုကိုကေတာ့ ကားထဲ လိုတာေတြ ယူလာတဲ့ အထုတ္ေတြ ျပန္ထည့္ေနတယ္။
"သားေလးတို႔ လမ္းခရီးမွာ ေသခ်ာဂ႐ုစိုက္ေမာင္းေနာ္"(မား)
"ဟုတ္ကဲ့မား"(xz yb)
"ရီေပၚ သားေလး ဘာလို႔မ်က္ႏွာမေကာင္းတာလဲ"
"မားတို႔နဲ႕ မခြဲနိုင္လို႔ေလ"
"အမေလး သားရယ္ မားတို္က ေနာက္ရက္လိုက္လာမွာပါ သားတို႔ မဂ္လာေဆာင္ေန႕မတိုင္မွီလာခဲ့မယ္"
"ဟုတ္သားဘဲ ေမ့ေနတာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ခုတစ္ပတ္ထဲ မဂ္လာေဆာင္မွာဘဲ"
"ေအးေလ သားေလးရဲ႕"
"ဒါဆိုမားနဲ႕ပါး ကြၽန္ေတာ္တို႔ သြားၿပီေနာ္"
"ေအးပါ က်န့္က်န့္"(မား)
ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ လမ္းေတာက္ေလွ်ာက္အိပ္လာခဲ့ျပန္ၿပီ။ တစ္ေနရာေရာက္ေတာ့ ကိုကိုကနိုးတယ္။
"ကေလး ထေတာ့ ေန႕လည္စာ ဝင္စားၾကမယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ ကိုကို "
"ဒါ.....ဒါ..... ေပးပါ"
"ကိုကို ဘာလို႔ ဆန္ျပဳတ္လဲ "
"ကေလးက ဗိုက္မေကာင္းလို႔ အာ့တာဘဲစား"
"ဟုတ္ကဲ့ကိုကို"
ကြၽန္ေတာ္ အာ့ေၾကာင့္ ဒီကေလးကို ခ်စ္ေနတာ ။သူမႀကိဳက္တာကို လုပ္ခိုင္းလဲ "ဟုတ္ကဲ့ "တစ္လုံးဘဲ ေျပာတယ္။ေတာ္ေတာ္လိမ္မာတဲ့ ကေလးေလး ။အားက်ေနၿပီမလား။မက်ပါနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္ပိုင္တာပါ😁
စားေသာက္ၿပီး ခရီးဆက္ၾကျပန္ၿပီ။ညေနေစာင္းေတာ့ ေပဂ်င္းျပနိေရာက္ၿပီ။ကေလးကို သူ႕အိမ္ပို႔ၿပီး ကြၽန္ေတာ္လဲ ကိုယ့္အိမ္ကိုျပန္မယ္လုပ္ေတာ့
ရီေပၚမားက
"သားျပန္မေနနဲ႕ေတာ့ ဒီမွာအိပ္ေလ ညေနေစာင္းေနၿပီ"
JE LEEST
ကျွန်တော်ရဲ့ ကြယ်ပွင့်လေး(complete)
FanfictieZhanyi fic လေးပါ idol နဲ့ fan boy life လေးကို ရေးသားသွားမှာပါ။အချို အခါး ရသစုံခံစားရအောင်ရေး ပေးသွားမှာပါ။ဒါဒါလေးတွေပေါ်မူတည်ပြီး up သွားမှာပါ။ ရှောင်ကျန့် ၂၉နှစ် အနုပညာရှင် လူပျိုကြီး အနီရောင်ကြိုက် ရီပေါ် ၁၈နှစ် တက္ကသိုလ်ပထမနှစ် ရှောင်ကျန့် fan b...
